சங்: 51:8  நான் சந்தோஷமும் மகிழ்ச்சியும் கேட்கும்படி செய்யும், அப்பொழுது நீர் நொறுக்கின எலும்புகள் களிகூறும்.

தேவனாகிய கர்த்தர் தாவீதை ஏன் நேசித்தார்? என்ற தலைப்பின் 9 ம் பாகம் இன்று பார்கிறோம்.

உலகம் கொடுக்கக்கூடாத சந்தோஷம் ஒன்று உண்டு என்பது என்னைபோல நீஙகளும் அறிவீர்கள் என்று நம்புகிறேன். அதுமட்டுமல்ல இந்த சந்தோஷத்தை உலகம் நம்மிடமிருந்து பறிக்கவும் முடியாது.ஆனால் சில நேரங்களில் நம்முடைய வாழ்க்கையை நாமே ஆளுகை செய்து கொள்ளலாம் அங்கு கர்த்தர் தேவையில்லை என்று நாம் வாழ ஆரம்பிக்கும்போது அந்த சந்தோஷம் தானாய் நம்மை விட்டு  மறைந்து விடும்.

இன்றைய வேதாகமப்பகுதியில் , தாவீதும் இந்த சந்தோஷத்தைப்பற்றி அறிந்திருந்தான்.அவன் மணந்த அத்தனை பெண்களாலும் கொடுக்க முடியாத சந்தோஷம், ராஜாதி ராஜனாக பெற்ற வெற்றிகளால் கிடைக்க முடியாத சந்தோஷம், ராஜாவாக இருப்பதால் அவனைத் தேடி வந்த பணத்தால் அடைய முடியாத ஒரு சந்தோஷம்!  இவையனைத்தும் மொத்தமாக அவனிடம் இருந்தபோதும், அவன் நினைத்த எல்லாமே அவனுக்கு கிடைத்தபோதும் அவன்  அடைய முடியாத ஒரு சந்தோஷம்தான் அது!

நாம் பார்க்கிற பெரிய சினிமா ஸ்டார்களும், பெரிய வியாபாரிகளும், விரலை சுண்டினால் எதையும் அடையும் பெரிய பணக்காரகளும், இன்று போதை மருந்துகளையும், குடிப்பழக்கத்தையும், தற்கொலையையும் தேடிப் போவது இந்த சந்தோஷம் கிடைக்காமல் போவதால் தான்! பணத்தால் விலை கொள்ள முடியாத சந்தோஷம் அது!

தாவீது பத்சேபாளுடன் பாவம் செய்து நாத்தான் தீர்க்கதரிசியின் மூலம் மனந்திருந்தி தேவனை நோக்கிப் பார்த்தபோது, அவன் அவருடைய இரக்கத்தைத் தேடி, ரட்சிப்பை விரும்பி, பரிசுத்தத்தை வேண்டி நின்றது மட்டுமல்லாமல், அவன் இழந்து போன சந்தோஷத்தையும், மகிழ்ச்சியையும் கூட வேண்டுகிறான்.

இந்த சந்தோஷத்தைப் பற்றி நாம் இன்னும் சற்று அறிந்து கொள்ள வேண்டுமானால், வாழ்க்கையில் மிகவும் நொறுக்கப்பட்ட, பலமுறை கப்பல் சேதங்களில் அகப்பட்ட, பலமுறை வாரால் அடிக்கப்பட்ட, பலமுறை மரணதருவாயில் இருந்து, பசியாக பட்டினியாக இருந்த, சிறை வாசங்களை அனுபவித்த நம்முடைய அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் கூறுவதைக் கேளுங்கள்!

பரிசுத்த ஆவியின் பலத்தினாலே உங்களுக்கு நம்பிக்கை  பெருகும்படிக்கு, நம்பிக்கையின் தேவன் விசுவாசத்தினால் உண்டாகும் எல்லாவித சந்தோஷத்தினாலும் சமாதானத்தினாலும் உங்களை நிரப்புவாராக. ( ரோமர் 15: 13)

இவ்வளவு கடினமான பாதையில் சென்று கொண்டிருந்த பவுலுக்கு எங்கிருந்து இந்த சந்தோஷம் கிடைத்தது? எதனால் அவருடைய வாழ்க்கை துதிகளும் ஸ்தோத்திரங்களும் நிறைந்ததாக இருந்தது?  இது தேவனாகிய கர்த்தரின் சந்தோஷம் என்னும் வற்றாத  நீரூற்றிலிருந்து வரும் அருவியே! எந்தக் காரணத்துக்காகவும் அது வற்றிப் போகாது! இயேசு கிறிஸ்துவினால் மட்டுமே கொடுக்கப்படும் ஜீவ ஊற்று அது!

கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து சந்தித்த சமாரிய ஸ்திரீயைப் பற்றி படிக்கும்போதெல்லாம் தாவீதின் ஞாபகம் வரும்! இருவரும் விபசாரம் செய்தார்கள்! இருவரும் அந்த வாழ்க்கையிலிருந்து விடுபட விரும்பினர்! இருவரும் இரக்கத்தை நாடினர்!  இருவருமே இரட்சகரை கண்டு கொண்டனர்! இருவருக்குமே சந்தோஷம் கிடைத்தது! இந்த இருவரைப் பற்றியும் பார்க்கும்போது, காலமும், நடைமுறை பழக்கவழக்கங்களும் வேறு வேறாக இருந்தாலும் தேவை ஒன்றாகத் தான் இருந்தது! இன்று நாமும் வேறொரு கால கட்டத்தில் வாழ்ந்தாலும், வேறு பழக்கங்கள் கொண்ட நாட்டில் வாழ்ந்தாலும் நம்முடைய தேவையும் ஒன்றே! சந்தோஷம்!

எங்களுடைய வீட்டில் கிணறு இருக்கிறது! கிணற்றுத் தண்ணீர் நல்ல சுவையுள்ளது. அந்தத் தண்ணீரை எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டேயிருந்தால் அது எப்படி உபயோகப்படும்! அதை இரைத்து வெளியே கொண்டுவந்தால் தானே பிரயோஜனம்! அதைப்போன்றது தான் சந்தோஷமும்! தேவனாகிய கர்த்தரண்டை உள்ள வற்றாத இந்த ஜீவ ஊற்றிலிருந்து நாம் இரைத்து நம்முடைய வாழ்வில் நாம் விலை பெறாத சந்தோஷத்தை அடைவோம்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

சங்கீதம் 51:1  தேவனே உமது கிருபையின்படி எனக்கு இரங்கும், உமது மிகுந்த இரக்கங்களின்படி என் மீறுதல்கள் நீங்க என்னைச் சுத்திகரியும்.

இன்றுமுதல் நாம் சில வாரங்கள் தேவனாகிய கர்த்தர் தாவீது ராஜாவை ஏன் நேசித்தார் என்று அலசிப் பார்க்கலாம் என்று நினைக்கிறேன். நாம் இதை செய்யாவிட்டால் நாம் தாவீதின் வாழ்க்கையைப் பற்றி படித்து முடித்ததற்கு அர்த்தமே இல்லாமல் போகும்!

தேவனாகிய கர்த்தர் ஏன் ஏன் ஏன் தாவீதை நேசித்தார்? உங்களுக்கு ஏதாவது பதில் தெரியுமானால் என்னோடு தயவு செய்து பகிர்ந்து கொள்ளுங்களேன்!

தாவீதின் வாழ்க்கையில் அவன் பெண்களை நடத்தியவிதம் கர்த்தரைப் பிரியப்படுத்தும் விதத்தில் இல்லவே இல்லை! அவன் சவுலின் குமாரத்தியாகிய மீகாளை எப்படி நடத்தினான் ஞாபகம் உள்ளதா?  அவளால் ஜன்னல் வழியாக இறக்கிவிட்டபின்னர் அவளைத் தேடவே இல்லை. பின்னர் அவள் இன்னொருவனுக்கு மனைவி என்று அறிந்தபின்னரும் அவள் கணவனை விட்டு விட்டு வரும்படி செய்தான். அபிகாயிலிடம் இனிப்பான வார்த்தைகளை பேசி திருமணம் செய்த அன்று இன்னொருத்தியையையும் விவாகம் பண்ணின செய்தியை அவளிடம் சொன்னான் என்றும் பார்த்தோம். அதுமட்டுமல்ல அவனுடைய பாதையில் அவன் அநேகப் பெண்களை விவாகம் செய்து மனைவி என்ற பட்டியலை விரிவாக்கியிருந்தான்.

கடைசியில் நமக்கு மறக்கவே முடியாத காரியம் அவன் அரண்மனையின் உப்பரிகையிலிருந்து உல்லாசமாக பார்த்த போது அவன் கண்களில் பட்ட அழகி பத்சேபாளை அடைய, அவளுடைய உத்தம புருஷனும், சேனை வீரனுமான உரியாவைக் கொலை செய்ததுதான்!

இப்படிப்பட்ட தவறான ஓட்டத்தை ஓடிக்கொண்டிருந்த தாவீது எங்கோ ஒருநாள் தேவனாகிய கர்த்தரைத் தன் உள்ளத்தின் ஆழத்திலிருந்து நோக்கி கதறியிருந்திருக்க வேண்டும்.

தாவீதை நியாயம் தீர்க்க நான் யார்? கர்த்தர் தாமே தம்முடைய அளவிடப்பட முடியாத ஞானத்தால் நம்முடைய எண்ணங்களையும் எண்ணங்களின் தோற்றங்களையும் அறிந்திருக்கிறார்!

தாவீது தன்னுடைய வார்த்தைகளால் அவரை

கர்த்தர் பெரியவரும் மிகவும் புகழப்படத்தக்கவருமாயிருக்கிறார்.அவருடைய மகத்துவம் ஆராய்ந்து முடியாது  ( சங்: 145;3)

என்று கூறுகிறான்.

சகலத்தையும் காணும் இந்த சர்வ வல்ல, மகத்துவமுள்ள தேவனிடம் தகுதியே இல்லாத இந்த பூமியில் வாழும் மனிதரை நேசிக்கும் உள்ளம் இருந்தது!  இந்த மகத்துவமான தேவனைப்பற்றி நான் அறிய அறிய, எனக்கு கர்த்தர் ஏன் தாவீதை நேசித்தார் என்று புரிகிறது!

அதுமட்டுமல்ல! இன்னொன்றும் புரிகிறது!  தவறான பாதையில் புள்ளி மான் போல ஓடிக்கொண்டிருந்த இந்தத் தாவீதை நேசித்த மிகவும் பெரிய மகத்துவமுள்ள கர்த்தரால் என்னையும் நேசிக்க முடியும் என்ற மகா பெரிய உண்மையும் கூட!

தாவீதை கர்த்தர் ஏன் நேசித்தார் என்று நான் ஆராய்ந்து படிக்க ஆரம்பித்தபோது முதலில் என் நினைவுக்கு வந்தது இன்றைய வேதாகமப் பகுதி அடங்கிய சங்கீதம் 51 தான்! வேதாகமத்தில் நம் ஒவ்வொருவரையும் மிகவும் தொடும் சங்கீதம் இதுதான். இந்த சங்கீதத்தில் தான் நாம் தேவனாகிய கர்த்தர் தாவீதை ஏன் அதிகமாக நேசித்தார் என்று புரிந்து கொள்ள முடிகிறது!  அதுமட்டுமல்ல! இங்குதான் நாம் ஒவ்வொருவரும் கர்த்தர் ஏன் நம்மை அதிகமாக நேசிக்கிறார் என்று புரிந்து கொள்ள உதவும் என்றும் நம்புகிறேன்.

தகுதியே இல்லாத என்னையும் தேவன் நேசிக்கிறார் என்ற எண்ணம் என்னை என்னுடைய வாழ்க்கைப்பாதையில் ஒவ்வொருநாளும் வழிநடத்துகிறது! நான் ஒவ்வொரு அடி எடுத்து வைப்பதும் இந்த தேவன் என்னை நேசிக்கிறார் என்ற ஆணித்தரமான உண்மை!

இந்த மகாப்பெரிய தேவன் உன்னையும் என்னையும் எவ்வளவு நேசிக்கிறார் என்பதை இந்த வேதாகம தியானம் நமக்கு தெளிவாக்கி காட்ட வேண்டுமென்று ஜெபிக்கிறேன்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல் 12: 24 – 25 அவள் ஒரு குமாரனைப் பெற்றாள். அவனுக்கு சாலொமோன் என்று பேரிட்டாள். அவனிடத்தில் கர்த்தர் அன்பாயிருந்தார். 

அவர் தீர்க்கதரிசியாகிய நாத்தானை அனுப்ப, அவன் கர்த்தரின் நிமித்தம் அவனுக்கு யெதிதியா என்று பேரிட்டான்.

எத்தனை முறை நாம் காலையில் ஒரு வசனத்தைப் படிக்கும்போது, இன்று இது எனக்காகவே எழுதப்பட்டது என்று நினைக்கிறோம்!  நாம் இவ்வளவு நாட்கள் நாம் படித்த தாவீதின் வாழ்க்கை நம்மில் பலரோடு பேசியிருக்கும் என்று நம்புகிறேன்.

தாவீது தன்னுடைய இச்சை என்னும் பாவத்தால் கர்த்தரை அசட்டை பண்ணி, தன்னுடைய குடும்பத்துக்கு வருத்தத்தைக் கொண்டு வந்தபின்னர், இருளில் மின்னும் ஒளிபோல தோன்றியது தான் இன்றைய வேதாகமப் பகுதி!

இச்சையான பாவத்தினால் அல்ல, மனந்திருந்திய ஆறுதலையும், மரியாதையையும் தன் மனைவிக்கு தாவீது கொடுத்ததால் பிறந்த குழந்தை தான் சாலொமோன்! அவனுடைய தாய் பத்சேபாள் அவனுக்கு சாலொமோன் என்று பெயர் கொடுத்தாலும் தேவனாகிய கர்த்தர் அவனுக்கு வேறொரு பெயர் கொடுத்தார்.

ஒருநிமிடம்! இந்தப் பெயரை அந்தக் குழந்தைக்கு கொடுக்க கர்த்தர் அனுப்பியது யார் தெரியுமா? தீர்க்கதரிசி நாத்தான்! மறுபடியும் அந்த அரண்மனைக்குள் வரும்போது நாத்தானுக்கு எப்படியிருந்திருக்கும்?

வேதத்தில் இப்படிப்பட மாறுபாடான முந்திய பிந்திய சம்பவங்களை ஒப்பிடுவது அடிக்கடி பார்க்கலாம். நாத்தானின் முதலாவது வருகையில் தாவீதின் பாவத்தைப்பற்றி அவனுக்கு உணர்த்தவும், அவனுடைய இச்சையால் அவனுக்கும் உரியாவின் மனைவியாகிய பத்சேபாளுக்கும் பிறந்த குழந்தை சாகவே சாகும் என்று சொல்வதற்கும் அனுப்பப்பட்டான்.

இந்த இரண்டாவது வருகையிலோ நாத்தான் ஒரு சந்தோஷமான செய்தியுடன் வருகிறார். தாவீதுக்கும் அவனுடைய மனைவியாகிய பத்சேபாளுக்கும் பிறந்த குழந்தைக்கு யெதிதியா என்ற பெயரை சூட்டும்படி வருகிறார். கர்த்தர் அந்தக் குழந்தையின்பேரில் அன்பாயிருந்தார்.

கர்த்தர் இந்தக் குழந்தைக்கு அவரே பெயர் சூட்டினார் என்ற உண்மை என்னை புல்லரிக்க செய்தது!

நம்முடைய குழந்தைகளுக்கு மிகவும் தேடி நல்ல அர்த்தமுள்ள பெயராக நாம் வைக்கிறோம். ஆனால் இங்கு கர்த்தரே சாலொமோனுக்கு ஒரு புது பெயரை வைக்கிறார்.  இது சாலொமோனுக்கு மட்டும்தான் செய்தாரா? நமக்கு செய்ய மாட்டாரா?

இது எனக்கு  ஏசாயா 62:2 ல்    …..கர்த்தருடைய வாய் சொல்லும் புது நாமத்தால் நீ அழைக்கப்படுவாய்  என்று தேவனாகிய கர்த்தர் கூறியதை ஞாபகப்படுத்திற்று.

அதுமட்டுமல்ல வெளிப்படுத்தல் 2:17ல்…..  அதைப் பெறுகிறவனேயன்றி வேறொருவனும் அறியக்கூடாததுமாகிய புதிய நாமத்தையும் கொடுப்பேன் என்று ஆவியானவர் யோவான்மூலம் வெளிப்படுத்தியதும் ஞாபகம் வந்தது.

நம்முடைய தகப்பனான தேவனானவர் நம் ஒவ்வொருவருக்கும் அவரே ஒரு புதிய நாமத்தை வைத்திருக்கிறார்  என்ற உண்மை புரிந்தது. அவர் நம்முடைய அந்தப் புதிய பெயரைத் தம்முடைய உள்ளங்கையில் வரைந்து வைத்திருக்கிறார்.  அவர் உன்னையும் என்னையும் பார்க்கும்போது அவர் சூட்டியிருக்கிற நாமத்தைக் கொண்டுதான் பார்ப்பார். நாம் பரலோகம் செல்லும்போது அந்தப் புதிய நாமத்தினால் அழைக்கப்படுவோம் என்பதை நாம் மறக்கவேண்டாம்!

உனக்கு பெயர் சூட்டின தேவன், அந்தப்பெயரை உள்ளங்கையில் எழுதியிருக்கிற தேவன் உன்னோடிருக்கும் போது உனக்கு எதற்கு பயம்? இந்த மாபெரும் வாக்குத்தத்தம் என்றும் உன் பெலனாயிருக்கட்டும்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்