2 சாமுவேல் 12: 4    அந்த ஐசுவரியவானிடத்தில் வழிப்போக்கன் ஒருவன் வந்தான். அவன் தன்னிடத்தில் வந்த வழிப்போக்கனுக்கு சமையல் பண்ணுவிக்க, தன்னுடைய ஆடுமாடுகளில் ஒன்றைப் பிடிக்க மனதில்லாமல்…..

நாத்தான் தாவீதிடம் கூறிய கதையில் பணக்காரன் தரித்திரனுடைய ஆட்டுக்குட்டியை இச்சித்ததாகப் பார்த்தோம். அந்த இச்சை தான் அவனை தரித்திரன் வீட்டில் இருந்த ஆட்டுக்குட்டியைத் திருட வைத்தது.

இன்றையதினம் நம் ஒவ்வொருவருக்கும் இருக்க வேண்டிய சுயநலமற்ற, இரக்க மனப்பான்மையை பற்றிப் பார்ப்போம். இது நாம் பார்த்த இச்சை, பெருமை இவற்றிற்கு நேர் மாறானது.

நாம் ஒருவேளை பிறக்கும்போதே இரக்கம் இல்லாதவர்களாக இருந்திருக்க மாட்டோம். நாம் பார்க்கும் எதையும் வாங்க, நாம் நினைக்கும் எதையும் நடத்த, நாம் விரும்பும் வாழ்க்கையை வாழ நமக்குத் தருணம் கிடைக்கும்போதுதான் எல்லாமே தலைகீழாக மாறிவிடுகிறது. அதிக பணம் இருக்கும் சிலர் நடந்து கொள்வது நமக்கு அருவருப்பாக இருக்கும் அல்லவா?

இதனால் தான் நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு இந்த உலகத்தில் இருந்தபோது, அதிகமாக சொத்து குவித்தவர்களைப் பார்த்து, அதிக ஆஸ்தியினால் வரும் ஆபத்தைக்குறித்து பேசினார்.  அதிக ஆஸ்தி உள்ளவர்கள் பரலோக ராஜ்யம் செல்வது ஒட்டகமானது ஊசியின் காதில் நுழைவது போல இருக்கும் என்றும் எச்சரித்தார்.

சிலருக்கு இரக்க குணமே கிடையாது. ஆனால் பேரும் புகழும் கிடைப்பதற்காக சுயநலத்தோடு நான் நான் நான் என்று தாங்கள் செய்யும் ஒவ்வொரு நல்ல  காரியத்தையும் கூவி அம்பலப்படுத்துபவர்கள் பரலோகராஜ்யத்துக்குரியவர்கள் அல்ல என்று கூறினார். தாங்கள் செய்வது  தங்களது மற்ற கரத்துக்கே தெரியாமல் செய்பவர்கள் தான் சுயநலமில்லாமல்இரக்க குணமுள்ளவர்கள்.  அவர்கள் இரக்கம் காண்பிப்பது அவர்களுக்கு இயல்பாக இருக்குமே தவிர உள்நோக்கம் இருக்காது.

இங்கே நாத்தானின் கதையில் வந்த ஐசுவரியவானும் அவனிடம் வந்த வழிப்போக்கருக்கு சமைக்க தன்னுடைய ஒரு ஆட்டைக்கூட இழக்க மனதில்லாதிருந்தான் என்று பார்க்கிறோம். அவன் வழிப்போக்கன் மேல் இருந்த இரக்கத்தால் சமைக்கவில்லை. தரித்திரனுடைய ஆட்டுக்குட்டியின் மேலுள்ள இச்சையால் தான் சமையல் செய்வித்தான்.

இந்த மனதில்லாமல் என்ற வார்த்தைக்கு பின்வாங்குதல் என்றும் அர்த்தம். யாருக்காவது உதவி தேவைப்பட்டபோது, உதவிசெய்யும் நிலையில் நாம் இருந்தாலும் பின்வாங்கியிருக்கிறோமா என்று நம்மை சோதித்து அறிவோம்!

நீ ஒருவேளை உதவ மனதில்லாதவனாக இருக்கலாம், உன்னுடைய பணத்தால் இரக்கம் செய்ய பின்வாங்கலாம், கஞ்ஞனாகவே  இருக்கலாம் ஆனால் ஒரு கிறிஸ்தவனாக மட்டும் இருக்க முடியாது!  சிந்தியுங்கள்!

போய் பசியாயிருப்போருக்கு அப்பத்தை பகிர்ந்து கொடு

என்றான் தேவ தூதன்!

நான் திரும்பத் திரும்ப இதை செய்ய வேண்டுமோ

என்றேன் நான்!

அப்படியல்ல! தேவன் உனக்குக் கொடுப்பதை நிறுத்தும் வரை கொடுத்துக்கொண்டே இரு

என்றான் தேவ தூதன்!

இதுவே என்னுடைய சாட்சி!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல் 12: 4    அந்த ஐசுவரியவானிடத்தில் வழிப்போக்கன் ஒருவன் வந்தான். அவன் தன்னிடத்தில் வந்த வழிப்போக்கனுக்கு சமையல் பண்ணுவிக்க, தன்னுடைய ஆடுமாடுகளில் ஒன்றைப் பிடிக்க மனதில்லாமல், அந்த தரித்திரனுடைய ஆட்டுக் குட்டியைப் பிடித்து அதைத் தன்னிடத்தில்வந்த மனுஷனுக்கு சமையல் பண்ணுவித்தான் என்றான்.

ஆதியாகமத்தில் நாம் ஆபிரகாமின் குடும்பமும், லோத்தின் குடும்பமும் பலுகிப் பெருகிப்போனதைப் பார்க்கிறோம். இருவரும் பெரிய ஆஸ்தியை சேர்த்துவிட்டனர், அவர்களுடைய ஆடு மாடுகளுக்கு இடம் கொள்ளவில்லை. அதனால் ஆபிரகாம் தன்னுடைய குமாரனைப்போல இருந்த லோத்தை அழைத்து நமக்குள் எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லாமல் உனக்குப் பிரியமான இடத்தை நீ பிரித்து எடுத்துக் கொள் என்றான்.

லோத்து தன் கண்களை ஏறெடுத்துப்பார்த்து யோர்தானின் சமனான வெளியைத் தெரிந்துகொண்டான். மிகவும் செழிப்பாக காணப்பட்ட அங்குதான் சோதோம் என்ற பட்டணமும் இருந்தது.

லோத்து உயரமான இடத்திலிருந்து பார்க்கும்போது,  நல்ல நீர் வளமுள்ள பச்சை பசேலென்ற சமவெளி ஒரு பெரிய தோட்டம் போலவும் சோதோமின் பள பளவென்ற வாழ்க்கை மிகவும் அழகாகவும் தெரிந்ததால், அவன் சோதோமை நோக்கி தன் கூடாரத்தைப் போட்டான் என்று வாசிக்கிறோம். ( ஆதி:13)

கண்ணுக்குத் தெரியும் அழகான வாழ்க்கை மீது கொண்ட  மோகம் ஆபிரகாமின் சகோதரன் மகனாகிய லோத்தை தன்னுடைய ஆவிக்குரிய தகப்பனாகிய ஆபிரகாமை விட்டும், ஆபிரகாமின் தேவனாகிய கர்த்தரை விட்டும் பிரித்து விட்டன. பின்னர் லோத்தின் குடும்பத்துக்கு நடந்தது நமக்குத் தெரிந்ததே!

லோத்து உயரமான இடத்திலிருந்து சோதோமைப் பார்த்தற்கும், தாவீது உய்ரமான இடத்திலிருந்து பத்சேபாளை பார்த்தற்கும் எந்த வித்தியாசமும் தெரியவில்லை! இருவரும் பெரிய பணக்காரர்கள்! பணத்தின் மேட்டிமையால் தாங்கள் விரும்பியதை அடைய ஆவல்.

இதைத்தான் நாத்தான் கூறும் கதையில் வரும் பணக்காரனும் செய்கிறான். பணத்தின் மேட்டிமையிருந்து அவன் கண்களை நோக்கிப் பார்த்தபோது அவ்னுக்குத் தென்பட்டது அந்த ஏழையின் அழகான செல்ல ஆட்டுக்குட்டிதான். அதை அடிக்க முடிவு செய்து விட்டான். இது அவனுடைய தேவை இல்லை! இச்சை!

ஆனால் மிகவும் உயரத்திலிருந்து தேவனாகிய கர்த்தர் அவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்ததை லோத்தும், தாவீதும், இந்த பணக்காரனும் மறந்து விட்டார்கள்.

நீ இன்று உயரத்திலிருந்து  எதைப் பார்க்கிறாய், எது உன் கண்களில் பச்சையாக தெரிகிறது, எதை நீ அடைய இச்சிக்கிறாய், என்பதை கர்த்தர் மிகவும் உயரத்திலிருந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார் என்பதை மறந்து விடாதே! உன்னுடைய தேவை என்பது வேறு, இச்சை என்பது வேறு! இதை கர்த்தர் நன்கு அறிவார்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்