2 சாமுவேல் 11:10  உரியா தன் வீட்டுக்குப்போகவில்லையென்று தாவீதுக்கு அறிவிக்கப்பட்டபோது, தாவீது உரியாவை நோக்கி, நீ பயணத்திலிருந்து வந்தவன் அல்லவா, நீ உன் வீட்டிற்கு போகாதிருக்கிறது என்ன என்று கேட்டான்.

என்னுடைய அம்மா நன்றாக லேஸ் பின்னுவார்கள். என்னையும் ஏதாவது ஒரு டிசைனைப் பின்பற்றி பின்னச் சொல்வார்கள். ஒருநாள் நான் பின்னிய போது ஒரு சிறு தவறு பண்ணிவிட்டேன். ஒரே ஒரு பின்னல்தானே விட்டு விட்டேன் ஒன்றும் ஆகாது என்று அதைத் தொடர்ந்து பின்னிக் கொண்டிருந்தேன். அம்மா என்னிடம் வந்து அதை கையில் வாங்கி , நான் ஒரு பின்னலை தவர விட்ட இடத்தில் ஒரு சிறு இழையை இழுத்தார்கள். அப்படியே முழுவதும் உருவி வந்து விட்டது. ஒரு சின்ன பின்னலைத் தவற விட்டது அந்த முழு வேலையையும் பாழாக்கி விட்டது.

இதைத்தான் தாவீதின் வாழ்க்கையிலும் பார்க்கிறோம். தாவீது உரியாவை போர்க்களத்திலிருந்து வரவழைத்து, தந்திரமான வார்த்தைகள் பேசி, மது அருந்தக் கொடுத்து அவன் வீட்டில் போய் அவன் மனைவியின் தோளில் இளைப்பாற சொன்னது நிறைவேறவில்லை. இந்த உத்தமமான சேனை வீரன் தன் வீட்டுக்கு போகாமல் மற்ற ஊழியரோடே படுத்துக் கொண்டான்.

தன் திட்டம் நிறைவேறாத மன உளைச்சலில் அவன் உரியாவைப் பார்த்து நீ ஏன், எதற்கு  வீட்டிற்கு போகவில்லை என்று கேள்வி கேட்கிறான். ஏதோ உரியா தான் தவறு செய்துவிட்டால் போல் கேள்வி மேல் கேள்வி எழுப்புகிறான். நான் குற்றமுள்ள மனதோடு இருக்கும்போது என் முன்னால் இருக்கும் ஒருவர் நியாயமாகத்தான் நடப்பேன் என்றால் என் மனநிலை கூட இப்படித்தான் இருந்திருக்கும். உரியா தன் தேவனுக்கு முன்பாகவும், ராஜாவுக்கு முன்பாகவும், தன் சக ஊழியருக்கு முன்பாகவும் நீதியுள்ளவனாய் இருந்தான். ஆனால் தாவீதோ குற்றமுள்ள மனசாட்சியுடன் அவனிடம் கேள்வி கேட்கிறான்.

இந்த குற்றமனசாட்சி என்பது சரி எது தவறு எது என்று நன்கு அறிந்தது. நம்முடைய ஏதேன் தோட்டத்துக்கு வாருங்கள். ஆதாம் ஏவாள்  இருவரும் கர்த்தரோடு எவ்வளௌ ஐக்கியமாய் உறவாடினர். ஆனால் அந்தக் கீழ்ப்படியாமை வந்தபோது பின்னாலேயே வந்தது இந்த குற்ற மனசாட்சி! ஏய் நீ செய்தது குற்றம் என்று! அதனால் தான் அவர்கள் ஓடி ஒளிந்து கொண்டனர்.

குற்ற மனசாட்சியைப் போல நரகம் ஒன்றும் இல்லை என்று அதை அனுபவித்தவர்கள் சொல்ல முடியும்! ஏன் தாவீதிடம் சற்று கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ளலாமே! தூக்கமற்ற இரவு! உரியா தன் வீட்டுக்கு போனானா இல்லையா என்ற படபடப்பு! காலையில் எழுந்தவுடன் யாரையாவது கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும் என்ற அழுத்தம்! அவன் போகவில்லையென்று தெரிந்ததும் பாதி கோபம் பாதி ஆத்திரம்! நரகம் தான்! பத்சேபாளிடம் கொண்ட சில நிமிட உறவு இப்பொழுது இனிக்கவே இல்லை.

இந்த குற்ற உணர்வுடன் நீங்களும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறீகளா?

ஒரு சிற்றின்பம், சற்று நேரம் நிலை தளர்ந்தது, தாவீதை அவன் அதிகமாய் நேசித்த அவனுடைய பரம பிதாவாகிய தேவனாகிய கர்த்தரை விட்டு  பிரித்து,  அவனுடைய வாழ்க்கையையே நரகமாக்கிவிட்டது.

ஒரு சின்ன பின்னல் போல ஒரு சின்ன நிலை தடுமாறுதல், ஒரு சிறு சிற்றின்பம் உன் வாழ்க்கையையே நரகமாக்கிவிடும். கர்த்தரிடம் வா!

பழைய பாவத்தாசை வருகுதோ – பிசாசின்

மேலே பட்சமுனக்கு திரும்ப வருகுதோ?

அழியும் நிமிஷத்தாசை காட்டியே

அக்கினிக்கடல் தள்ளுவானேன்?

நீயுனக்கு சொந்தமல்லவே மீட்கப்பட்ட 

பாவி நீயுனக்கு சொந்தமல்லவே!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல் 11:9  ஆனாலும் உரியா தன் வீட்டுக்கு போகாமல், ராஜ அரமனையின் வாசலிலே தன் ஆண்டவனுடைய எல்லாச்சேவகரோடுங்கூடப் படுத்துக் கொண்டிருந்தான்.

மீன்கள் கண்ணுக்கு படாத வரைக்கும் கொக்கு பரிசுத்தமாய் இருக்கும் என்று ஒரு வங்காள பழமொழி உண்டு.

ஒருவேளை உங்களுக்கு ஐஸ்கிரீம் பிடிக்காமல் இருக்குமானால் ஒரு பெரிய கிண்ணத்தில் ஐஸ்கிரீம் உங்கள் பக்கத்தில் இருந்தாலும் பரவாயில்லை. ஆனால் ஐஸ்கிரீம் என்றாலே நாக்கில் தண்ணீர் வருபவராக இருந்து ஏதோ ஒரு காரணத்தால் நீங்கள் அதை சாப்பிடக்கூடாது என்று இருக்கும்போது உங்கள் அருகில் வைக்கப்படும் ஐஸ்கிரீம் உங்கள் கண்களுக்கு ஒரு பெரிய சோதனையாகத்தானே இருக்கும்.

நீரில் காணும் மீன் கொக்குக்கு ஒரு சோதனை தானே!  இந்த சோதனை சில நேரங்களில் மனிதரூபத்தில் வரும்! சோதனை நண்பரின் ரூபத்திலும் வரலாம்! நண்பரின் மனைவி ரூபத்திலும் வரலாம்!

இந்த வேதம் ஒரு அற்புத புத்தகம். கர்த்தர் நம்மை தம்முடைய கட்டளைகளைக் கொடுத்ததோடு நிறுத்தாமல், உன்னையும் என்னையும் போன்ற தனிப்பட்ட நபர்களின் வாழ்க்கையில் வரும் சோதனைகளையும் வேதத்தில் இடம் பெற செய்து நமக்கு பாடம் கற்பிக்கிறார். வேதம் எதையும் மறைக்கவில்லை. சோதனையில் அகப்பட்டு விழுந்து போனவர்கள் பின்னர் அவர்கள் வாஞ்சித்த இரட்சிப்பை திரும்பப்பெற்றவர்கள் என பலரின் வாழ்க்கை சம்பவங்கள் நமக்காக ஆவியானவரால் எழுதப்பட்டுள்ளன.

பரலோக பிதாவின் ஆலோசனை இந்த வசனத்தில் கொடுக்கப்பட்டது போல எங்கும் இல்லை என்று நினைக்கிறேன். இஸ்ரவேலின் ராஜா தந்திரமான வார்த்தைகளைப் பேசி, பிரியமான பதார்த்தங்களை வீட்டுக்கு அனுப்பி உரியாவை தன் வீட்டில் போய் மனைவியுடன் சந்தோஷமாக இரு என்று அனுப்பிய போதும் இந்த உண்மையான, கடமை தவறாத வீரன் வீட்டுக்கு செல்லாமல், ராஜாவின் அரண்மனையிலேயே மற்ற ஊழியருடன் தங்கி விடுவதைப் பார்க்கிறோம்.

ஒரு சேனை வீரனுடைய அர்ப்பணிப்பு உரியாவிடம் இருந்தது.தன்னுடைய கவனத்தை திசை திருப்ப விடவேயில்லை. மற்ற வீரர்கள் போர்க்களத்தில் இருந்த போது உரியாவுக்கு ஆசா பாசங்களில் எண்ணம் இல்லை.அனைத்து சேனையும் திரும்பும்போது தான் வெற்றியைக் கொண்டாட முடியும். எந்த சோதனைக்குள்ளும் விழ அவன் தயாராக இல்லை! அது ராஜாவிடமேயிருந்து வந்தாலும் பரவாயில்லை நான் சோதனையில் விழ மாட்டேன் என்ற உறுதியான எண்ணம்! எத்தனை அருமையான குணம்!

பின்னால் நாம் படிப்போமானால் உரியா ஒருதடவை மட்டும் அல்ல மூன்று தடவை சோதனையை சகிக்கிறான். உரியா தன் வீட்டுக்குள் செல்லவே இல்லை! அரண்மனைக்கு வெளியே தங்கி விடுகிறான். எத்தனை மன உறுதி! நாமாயிருந்தால் ராஜாதானே அனுமதி கொடுக்கிறார், நான் ஒன்றும் இதைத் தேடி ஓடவில்லை! அதுவே என்னைத்தேடி வந்தது என்று சாக்கு சொல்லி சோதனைக்குள் விழுந்திருப்போம்!

சோதனையை சகிக்கிற மனுஷன் பாக்கியவான் (யாக்:1:12)

நாம்  சோதனையை எதிர்க்க வேண்டும் என்று உறுதியாயிருந்தால் ஒழிய சோதனையிலிருந்து காத்துக்கொள்ளுமாறு ஜெபிக்க முடியாது. சிந்தித்து ஜெபியுங்கள்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல் 11:8 பின்பு  தாவீது உரியாவை நோக்கி: நீ உன் வீட்டுக்குப்போய் பாதசுத்தி செய் என்றான். உரியா ராஜ அரமனையிலிருந்து புறப்பட்டபோது ராஜாவினிடத்திலிருந்து உச்சிதமான பதார்த்தங்களவன் பின்னாலே அனுப்பப்பட்டது.

நாம் 1 சாமுவேல் 15:17 ல் சாமுவேல் சவுலைப் பார்த்து நீர் உம்முடைய பார்வைக்கு சிறியவராயிருந்தபோது அல்லவோ …… கர்த்தர் உம்மை இஸ்ரவேலின்மேல் ராஜாவாக அபிஷேகம் பண்ணுவித்தாரே என்பதைப் பார்க்கிறோம்.

அடிக்கடி யாராவது நம் ஒவ்வொருவருக்கும் இதை ஞாபகப்படுத்தினால் நன்றாக இருக்கும் என நினைக்கிறேன். பதவியும் புகழும் பணமும் ஒவ்வொரு மனிதனையும் தான் யாரென்று மறந்து போக செய்கிறது. நம்முடைய பார்வைக்கு நாம் சிறியவராகத் தோன்றுவதே இல்லை.

என்ன பரிதாபம்! கர்த்தருக்கேற்ற இருதயம் உள்ள தாவீது கூட,  பணமும், புகழும், அதிகாரமும் வந்தவுடன் அடுத்தவனுடைய மனைவியைத் தனக்கு சொந்தமாக்கினதுமல்லாமல், அதை மறைக்கத் திட்டமும் தீட்டும் அளவுக்கு தாழ்ந்து போனான். தாவீது தன்மேலும், தன் கள்ளத்தனத்தை மறைக்கும் திட்டங்கள் மேலும் சார்ந்து போகையில் அவன் கர்த்தரை விட்டு மிகவும் தூரமாக விலகிக் கொண்டிருந்தான்.

நம்மில் பலருக்கும் இந்த அனுபவம் இருக்கலாம். நாம் நம்முடைய தவறை மறைக்க முயற்சி செய்தால் மேலும் மேலும் பாவத்தில் தான் விழுவோம். அவனுடைய சேனைத் தலைவன் யோவாபுடைய கூட்டோடு, உச்ச கட்ட போர்க்களத்தில் இருந்த பத்சேபாளின் கணவனை  வீட்டுக்கு அழைத்து தன்னுடைய பாவத்தை மறைக்கப்பார்க்கிறான்.

அந்தக்காலங்களில் ராஜாவும் சேனையும் சேர்ந்துதான் யுத்தத்துக்கு செல்வார்கள். தோல்வியோ வெற்றியோ சேர்ந்து தான் அனுபவித்தனர். வெற்றியை சேர்ந்தே கொண்டாடி மகிழ்ந்தனர். இங்கு இந்த வீரன் உரியாவை மட்டும் மற்ற வீரர்களை விட்டு பிரித்து வீட்டுக்கு  அழைத்து, போரில் காய்ந்து போய் வந்த அவன் முன் அல்வாவை வைப்பது போல உச்சிதமான பதார்த்தங்களை வைத்ததின் அர்த்தம் தான் என்ன?

சோர்ந்து போய் வந்த உரியாவிடம் தந்திரமான வார்த்தைகளை பேசி, ஏதோ ராஜா நம்மைப் பார்க்க, நம்மிடம் பேச இவ்வளவு ஆசைப்படுகிறாரே நான் அவ்வளவு முக்கியமானவனா  என்று அவன் எண்ணும்படி வைத்து, அவன் ராஜாவிடம் எந்த பயமுமில்லாமல் இருக்கும்போது அவனுக்கு கதவைத் திறந்து அவன் மனைவியிடம் சென்று சற்று இளைப்பாறுமாறு ஆசை காட்டுகிறான். இஸ்ரவேலின் சேனை அனைத்தும் போர்க்களத்தில் இருந்தபோது தன்னுடைய மனைவியின் தோளில் இளைப்பாறும் சிலாக்கியம் இந்த வீரனுக்கு மட்டும் எதற்காக கொடுக்கப்பட்டது?

பாவங்களை மறைக்கிறவ்ன் வாழ்வடைய மாட்டான் என்பது நமக்குத் தெரியும். தாவீது தன்னுடைய பாவத்தை மூடி மறைக்கும் செயலில் கர்த்தரை விட்டு மிகவும் தூரம் போய்விட்டான்.

நம்முடைய வாழ்க்கை இன்று எப்படியிருக்கிறது? நம்முடைய இருதயம் கர்த்தரை பின்பற்ற ஆவலாய் உள்ளதா? அல்லது சிலவற்றை மட்டும் கர்த்தருக்கு தெரியப்படுத்தினால் போதும் மற்றவை எனக்கு சொந்தம் என்று  மூடி மறைத்து உள்ளதா?

நீ உன்னுடைய பார்வையில் மிகச்சிறியவனாய் இருந்தபோது கர்த்தர் உன்னைத் தெரிந்து கொண்டார் என்பதை மறந்து போக வேண்டாம்.

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல் 11:7  உரியா அவனிடத்தில் வந்தபோது, தாவீது அவனைப் பார்த்து: யோவாப் சுகமாயிருக்கிறானா, ஜனங்கள் சுகமாயிருக்கிறார்களா யுத்தத்தின் செய்தி நற்செய்தியா என்று விசாரித்தான்.

இந்த மாய வித்தைகள் செய்பவரைப் பார்த்திருப்பீர்கள். நான் ஹை ஸ்கூலில் படித்துக் கொண்டிருந்த போது ஒருவர்  வந்து அநேக வித்தைகள் செய்தார். நான் ஈடுபாடு காட்டாமல் உட்கார்திருந்தேன். அவர் என்னிடம் வந்து அவன் கைகளில் இருந்த சீட்டுக் கட்டுகளில் ஒன்றை எடுத்து அதில் ஒரு குறியைப் போட வைத்தார். அந்த சீட்டை அவர்  கைகளில் வாங்கி மற்ற சீட்டுகளுக்குள் வைத்து குலுக்கி விட்டார். நான் அந்த சீட்டை அந்த குலுக்கிய சீட்டுகளிலிருந்து உருவுவார்  என்று நினைத்துக்கொண்டிருந்த போது அவர் நான் கீழே வைத்திருந்த என்னுடைய கைப்பையை திறக்கச் சொன்னார். என்ன ஆச்சரியம்! அந்த சீட்டு அதற்குள் இருந்தது!

நானும் சிலரும் சேர்ந்து அவரிடம் போய் இதை எப்படி செய்தார் என்றுகேட்டோம். அவர் அந்த ரகசியத்தை எங்களுக்கு சொல்லாவிட்டாலும், அவர் இந்த தந்திரமெல்லாம் ஒருவரை வார்த்தைகளாலும், செய்கைகளாலும் திசை திருப்பி, அவர்கள் கண்முன் ஒன்று நடப்பது போல நம்பவைத்து அதை வேறு இடத்தில் நடப்பிக்கும் திறமைதான் என்று  சொன்னது என் மனதை விட்டு நீங்கவேயில்லை!

தாவீது தன்னுடைய கள்ளத்தனத்தில் யோவாபை கூட்டு சேர்த்து, ஏத்தியனான உரியாவை போர்க்களத்திலிருந்து எருசலேமுக்கு திருப்பி அனுப்பிவிடும்படி கூறியதைப் பார்த்தோம்.

நான் நாளாகம புத்தகத்தில் கூறப்பட்ட பராக்கிரமசாலியான உரியாவின் இடத்தில் இருந்திருந்தால் என் மனதில் பல கேள்விகள் எழுந்திருக்கும். ஏன் என்னை போர்க்களத்திலிருந்து திருப்பி அனுப்புகிறார்கள்? ஏதாவது தப்பு செய்து விட்டேனா? என் குடும்பம் எப்படியிருக்கிறது? என்றெல்லாம் எண்ணத் தோன்றும்.

அவன் ராஜாவின் முன் வந்ததும் தாவீது கேட்ட கேள்விகள் இன்னும் அவனை குழப்பியிருக்கும்.   அவனுடைய தந்திரமான  வார்த்தைகளால் உரியாவின் கவனத்தை போர்க்களத்திலிருந்து திசை திருப்பி, அவனை மது குடிக்க செய்வதைப் பார்க்கிறோம்.

தாவீதின் இனிமையான வார்த்தைகள் உங்கள் காதுகளில் கேட்கவில்லையா? சங்கீதங்கள்  பாடும் திறமையுள்ள தாவீது எவ்வளவு இனிமையாகப் பேசுகிறான் பாருங்கள்!   சேனைத் தலைவனான  யோவாப் சுகமாயிருக்கிறானா, யுத்தத்தில் ஜனங்கள் அனைவரும் சுகமாயிருக்கிறார்களா,  யுத்தத்தின் செய்தி நற்செய்தியா என்ற கேள்விகளை ராஜாவாகிய தாவீது ஒரு போர்ச்சேவகனிடமிருந்தா தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்? யோவாப் இதையெல்லாம் ராஜாவுக்குத் தெரிவிக்காமல் இருந்திருப்பானா?

பாவம் இந்த உரியா!  தாவீது தன்னுடன் இனிமையாக பேசுவதின் அர்த்தம் புரியவே இல்லை! அவன் பேச்சு உரியாவை திசை திருப்ப மட்டும்தான் ஆனால் அவன் உள் எண்ணம் வேறு என்று புரியவில்லை! தாவீது அன்று உரியா எல்லாவற்றையும் மறந்து விட்டு தன் மனைவி பத்சேபாளுடன் இருக்க வேண்டும் என்று எண்ணினான்.

கர்த்தரைப் பிரியப்படுத்தும் இருதயம் கொண்ட தாவீது, ஒருநிமிடம் அடுத்தவனுடைய மனைவியின் மேல் இருந்த  இச்சையைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் இன்று உரியாவிடம் தந்திர வார்த்தைகளைப் பேசி தன்னுடைய இருதயத்தில் மறைந்திருந்த வஞ்சகத்தை எதிரொலிக்கிறான்!

இந்த சம்பவம் தான் ஒருவேளை தாவீதின் குமாரனாகிய சாலொமோனை நீதி:13:3 ல் தன் வாயைக் காக்கிறவன் தன் பிராணனைக் காக்கிறான்; தன் உதடுகளை விரிவாய்த் திறக்கிறவனோ கலக்கமடைவான், என்று எழுதவைத்ததோ என்னவோ!

வாய் பேசும் வார்த்தைகள் ஒவ்வொன்றும்  ஒருவருடைய மனதைப் பிரதிபலிக்கும் கண்ணாடி போன்றது. வஞ்சகத்தை மறைத்து இனிமையாக பேசும் யாரிடமும் ஏமாந்து போகாதே! அப்படி ஏமாற்றப்பட்ட பெண்களையும், ஆண்களையும் பார்த்திருக்கிறேன். ஏமாந்தபின் கண்ணீர் விட்டு பிரயோஜமில்லை!  ஏவாளை வாயின்வார்த்தைகளால் வஞ்சித்த சர்ப்பம் போல உன்னை யாரும் இனிமையான வார்த்தைகளால் வஞ்சிக்க இடம் கொடுக்காதே!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல் 11:6 அப்பொழுது தாவீது, ஏத்தியனாகிய உரியாவை என்னிடத்தில் அனுப்பு என்று யோவாபினண்டைக்கு ஆள் அனுப்பினான்.

சில நேரங்களில் நாம் லேசாக தொடும் சிறிய பொருட்களில் நம்முடைய கை ரேகை அச்சு அதிகமாக பதிந்து விடும் அல்லவா? இதன் அர்த்தம் புரிகிறதா?

நான் இன்றைய வசனத்தில் ஒரு எச்சரிக்கை மணி அடிப்பதைப் பார்க்கிறேன். நாம் யாரோடு சேருகிறோம், யாரோடு அதிகமாக இருக்கிறோம் என்பது நமக்கு எவ்வளவு முக்கியம் என்று காட்டுகிறது. கள்ளத்தனத்துக்கு கூட்டாளியாகக் கூடாது.

பத்சேபாள் கர்ப்பம் தரித்ததைக் கேள்விப்பட்டவுடன், தாவீதுக்கு தன்னுடைய பிரச்சனைத்  தெரியும். அவனுடைய கள்ளத்தனத்துக்கு ஒரு கூட்டாளி தேவைப்பட்டது. அவனுடைய பெயர் காப்பாற்றபட வேண்டும். அவனுடைய ராஜ்யம் நிலை நிற்க வேண்டும். அப்படியானால் அவனுக்கு உதவி செய்யும் ஒரு கூட்டாளி வேண்டும்.

தாவீது தன்னுடைய சேனைத் தலைவனான யோவாபுக்கு செய்தி அனுப்புகிறான். இங்குதான் கதை சுவாரஸ்யமாகிறது. ஒரு அசுத்தமான கை மற்றொரு அசுத்தமான கைக்கு உதவுவதை நாம் பார்க்க அதிகமாக காத்திருக்க வேண்டாம்.

பல வருடங்களுக்கு முன்பு 1 சாமுவேல் 26 ல், இந்த யோவாபின் சகோதரனான அபிசாய், நித்திரையில் இருந்த சவுலைக் கண்டு அவனைக் கொல்லும்படி தாவீதிடம் கூறுகிறான். ஆனால் அன்று தாவீதுக்கு கர்த்தரைப் பிரியப்படுத்தும் இதயம் இருந்தது. ஆதலால் மறுத்து விட்டான்.

பின்னர் 2 சாமுவேல் 2:8 ல் செருயாவின் மூன்று குமாரரைப் பார்க்கிறோம். அவர்கள் யோவாபும், அபிசாயும், ஆசகேலும் ஆவர். இந்த செருயா தாவீதின் ஒன்றுவிட்ட சகோதரன். அப்படியானால் இந்த மூவருக்கும் தாவீது சிறிய தகப்பன். இவர்கள் மூவரும் சேர்ந்து சவுலின் படைதலைவனான அப்னேரைக் கொலை செய்ததைப் பார்த்தோம்.

இப்பொழுது  தாவீதுக்கு குழப்பமான சூழ்நிலை! அவனுடைய பேரையும், பதவியையும் காப்பாற்ற, அவன் கள்ளத்தனத்தை மறைக்க ஒரு கூட்டாளி வேண்டும்.அதனால் அவன் யோவாபைத் தேடுகிறான்.

ஒருகாலத்தில் தேவனைத் தேடிய அந்த தாவீது இன்று கள்ளத்தனத்தை மறைக்க, இப்படிப்பட்ட காரியத்தை செய்ய கொஞ்சம் கூட கூசாத இன்னொருவனைத்  தேடுகிறான்.

தாவீது தன்னை சுற்றியுள்ளவர்களை தன்வசப்படுத்தும் சக்தி வாய்ந்தவன். அதே சமயம் யோவாபும் அப்படித்தான். தன்னை சுற்றியுள்ளவைகளை தன் கைவசப்படுத்த நன்கு அறிந்தவன்.அவர்கள் ஒருவரையொருவர் நல்ல வழியில் நடக்க உதவாமல், திருட்டுத்தனத்தில் கூட்டு சேர்ந்தனர்.ஆகமொத்தம் இரண்டு பேரும் நற்குணத்தில் திவாலாகி விட்டனர்.

ஒரு நரிக்கூட்டத்தோடு நாம் சேர்ந்து போனால் நாமும் நரி போலத்தானே அலறுவோம்! இன்று நாம் யாரோடு சேர்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்?

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல் 11: 4  அவள் அவனிடத்தில் வந்தபோது அவளோடே சயனித்தான்.

அக்கிரமம்  என்ற வார்த்தை நமக்கு பிடிக்காத ஒன்று என்பது எனக்குத் தெரியும். ஆனால் இந்த வார்த்தை வேதத்தில் பல இடங்களில் உபயோகப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ஆதியாகமம்: 6:5 ல் மனுஷனுடைய அக்கிரமம் பூமியிலே பெருகினது என்று சொல்கிறது.

இந்த வார்த்தை தாவீது பத்சேபாளுடைய வாழ்க்கைக்கு மிகவும் பொருந்தும் என்று நினைக்கிறேன். அக்கிரமம் பெருகின இடத்தை  நன்மை இல்லாத இடம் என்று சொல்லாமல், நன்மையே தீமையாக மாறின இடம் என்று சொல்லலாம். கர்த்தர் நமக்குக் கொடுத்திருக்கிற எல்லையை தாண்டிப் போகும் இடம்.

இந்த வார்த்தையை நாம் சற்று அதிகமாக பார்ப்பதின் காரணம், நாம் சிலவேளைகளில் சாதாரணமாக செய்யும் செயல்கள் கூட, கர்த்தர் நமக்குக் கொடுத்திருக்கும் எல்லையைத் தாண்டும் போது தீமையாக மாறிவிடுகிறது.

கொஞ்சம் விளக்கமாகப் பார்க்கலாம்!

தாவீது யுத்தத்துக்கு போகாமல் தன் அரமனையின் மாடியில் உல்லாசமாக ஓய்வெடுத்தது அக்கிரம செயல் இல்லை. அவன் அங்கு உலாவும் போது ஒரு பெண் குளிப்பதை தற்செயலாகப் பார்த்தான் அதுவும் அக்கிரமம் இல்லை. அந்தப் பெண்ணைப் பற்றி விசாரிக்க ஆள் அனுப்பி, சற்று நேரத்தில் கர்த்தருடைய எல்லையை மீறி, அவளை அவனுடைய படுக்கை அறைக்கு அழைத்து சென்றானே அந்த செயல்தான் அக்கிரம செயல்.

தாவீதின் இந்த அக்கிரம செயலால் ஒரு குழந்தை உருவானது. கர்த்தருடைய திட்டம் என்னும் எல்லைக்கு அப்பால் உருவான குழந்தை.

நம்மை சுற்றிலும் நடக்கும் அக்கிரம செயல்களை பார்த்து அவர்களை அக்கிரமக்காரர் என்று நாம் பெயர் கொடுக்கலாம். ஆனால் நம்முடைய இருதயத்தை நாம் ஆராய்ந்து பார்த்தால் எத்தனைமுறை நாம் கர்த்தர் நமக்கு பாதுகாப்பாக  கொடுத்திருக்கும் எல்லையை தாண்டியிருக்கிறோம் என்று தெரியும்.

பாவம் என்பது நாம் செய்யும் பொல்லாப்பான செயல்கள் மட்டும் அல்ல, நமக்குள்ளாக வாழும் அக்கிரமம் தான்! நாம் தினசரி பார்க்கும் பெரிய பெரிய ஆட்களின் வாழ்க்கையில் உள்ள பொல்லாப்பை கண்டு அதைப்பற்றி விமசரிக்கும் நம் உள்ளத்தில் எத்தனை அக்கிரமம் ஒளிந்து கொண்டுள்ளது?  எத்தனைமுறை நாம் தாவீதின் இந்த செயலைப் பற்றி படிக்கும்போது தாவீது செய்தது அக்கிரமம் என்று தீர்ப்பு கொடுக்கிறோம்.

அதனால் தான் கர்த்தராகிய இயேசு, நாம் மற்றவருடைய கண்களில் உள்ள குறைகளைப் பற்றி பேசுமுன் நம்முடைய கண்களில் உள்ள குறையைப் பார்க்க வேண்டும் என்று கூறினார்.  தேவனுடைய சித்தம் என்ற எல்லையைத் தாண்டி நாம் தீமையான பாதையில் கால் எடுத்து வைக்காமல் இருக்க ஒவ்வொருநாளும் கர்த்தருடைய கிருபை நமக்குக் கொடுக்கப்பட வேண்டுமாறு ஜெபிப்போம்.

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்