1 சாமுவேல் 18:17  சவுல் தாவீதை நோக்கி: இதோ என் மூத்த குமாரத்தியாகிய மேராவை உனக்கு மனைவியாகக் கொடுப்பேன். நீ எனக்கு நல்ல சேவகனாய் மாத்திரம் இருந்து கர்த்தருடைய யுத்தங்களை நடத்து என்றான்.

இஸ்ரவேலின் ராஜாவாகிய சவுலால் தாவீதைக் கொல்லமுடியவில்லை. அவனிடம் கர்த்தரின் ஞானம் இருந்ததால் சவுல் அவனைக்கண்டு பயந்தான் என்று படித்தோம் அல்லவா?

இப்பொழுது சவுல் ஒரு தந்திரமான திட்டம் தீட்டுவதை இந்த வசனத்தில் பார்க்கிறோம். என்னத் திட்டம் அது? என் குமாரத்தியை உனக்கு கல்யாணம் பண்ணி கொடுக்கிறேன், அதற்கு பதிலாக நீ பெலிஸ்தருடன் யுத்தம் பண்ண வேண்டும் என்று சொல்கிறான்.  பெலிஸ்தருக்கு எதிரான யுத்தத்தில் தாவீது நிச்சயமாகத் தோற்றுப் போவான் என்று எண்ணி சவுல் தந்திரமாக இந்தத் திட்டத்தைத் தீட்டுகிறான்.

இங்கே என்ன நடந்தது என்றால் சவுலை மாமனாராக ஏற்றுக்கொள்ள தாவீது தயாராக இல்லை ஆதலால் ராஜாவுக்கு மருமகனாகிறதற்கு நான் எம்மாத்திரம் என்று மறுத்துவிட்டான் இந்தப் புத்தியுள்ள வாலிபன்.( 18:18).

சவுல் என்ற தகப்பன் செய்தது எப்படிப்பட்ட காரியம் பாருங்கள்? தாவீதை பெலிஸ்தரின் யுத்தத்தில் கொல்லத் திட்டம் போட்டு அதற்குத் தன் மகளை உபயோகப்படுத்தத் துணிந்தான் அவன்.

வேதாகமத்தில்  தெபோராள், யாகேல், நகோமி, ரூத், ராகாப் போன்ற பெண்கள் தேவனாகியக் கர்த்தரால் உபயோகப்படுத்தப்  பட்டாலும், யெப்தாவின் மகளைப் போன்ற பலியாடுகளும் இருந்தார்கள். பெண்களின் வாழ்க்கை மலர் தூவியதாக இல்லவே இல்லை. காரணம் இஸ்ரவேல் மக்கள் கானானியரின் பழக்க வழக்கங்களைக் கைக்கொண்டதுதான். கர்த்தர் ஒருவனுக்கு ஒருத்தி என்று ஏற்படுத்திய திருமண பந்தம் மாறி, வேறே பெண்களையும் மணந்தனர். அதுமட்டுமல்ல அவர்கள் தங்களுடைய பெண் பிள்ளைகளையும் கூட மதிக்கவில்லை.

இங்கே இஸ்ரவேலின் ராஜாவாகிய சவுல் தன்னுடைய குமாரத்தி  மேராவை அடகு வைக்கத் துணிந்ததும் அதே பட்டியலில் சேரும் அல்லவா! ஒருவனை கொலை செய்ய தன் மகளின் வாழ்க்கையை அல்லவா  உபயோகப்படுத்த நினைத்தான்  சவுல்!

இன்றைக்கும் பல பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகளை தங்களுடைய சுயநலத்துக்காக அடகு வைப்பதைப் பார்த்திருக்கிறேன். எத்தனை குடும்பங்களில் மூத்த பிள்ளைகளின் வாழ்க்கை இளைய பிள்ளைகளுக்காக பலியாக்கப்படுகிறது!

கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் நம்முடைய பிள்ளைகளை கர்த்தருடைய பார்வையில்  நேர்மையாக  நடத்துகிறோமா? அல்லது நம்முடைய சுயநலத்துக்காக அவர்களை உபயோகப்படுத்துகிறோமா?

ஒருவேளை உன்னுடைய வாழ்க்கை மேராவின் வாழ்க்கையைப்போல இருக்கலாம்!  உன் குடும்பத்தின் லாபத்துக்காக நீ உபயோகப்படுத்தப்படுவதை நினைத்து வெளியே சொல்ல முடியாமல் கண்ணீர் வடித்துக் கொண்டிருக்கலாம்!

உன்னுடைய இன்றைய நிலை ஒருவேளை மேராவைப் போல இருந்தாலும்   நீ ஒருநாளும் கைவிடப்படுவதில்லை!  கர்த்தர் உன் அடைக்கலமும் உன் கோட்டையுமாயிருப்பார்!  உன் நம்பிக்கையும் சந்தோஷமும் அவரே! அவரைப்பற்றிக் கொள்! 

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

1 சாமுவேல் 18:15 அவன் மகா புத்திமானாய் நடக்கிறதைச் சவுல் கண்டு, அவனுக்குப் பயந்திருந்தான்.

தாவீதின் வாழ்க்கையில் கர்த்தருடைய ஆசீர்வாதம் இருந்ததையும் அவன் புத்திமானாய் நடந்து கொள்வதையும் சவுல் கண்டு அவனுக்கு பயந்தான் என்று இன்றைய வசனம் சொல்கிறது.

தாவீது செய்த எல்லா காரியங்களிலும் பரலோக தேவன் அளித்த ஞானம் புலப்பட்டது. அவனுடைய வாழ்க்கையின் மூலம் கர்த்தருடைய மகிமை வெளிப்பட்டது.  ஒருவேளை தாவீதின் முகத்தைப் பார்க்ககூட பயந்தானோ என்னவோ அதனால் சவுல் அவனைத் தொட பயந்து என் கையல்ல பெலிஸ்தரின் கையே அவன் மேல் விழட்டும் ( 18:17) என்று நினைத்தான்.

இதை நான் படிக்கும்போது என் நினைவுக்கு வந்தது யாத்திராகமம் 34:29 தான்.  மோசே சாட்சிப் பலகைகளை எடுத்துக்கொண்டு சீனாய் மலையிலிருந்து இறங்கும்போது அவன் முகம் பிரகாசித்தது. ஜனங்கள் அவன் சமீபத்தில் சேரப் பயந்தார்கள் என்று வேதாகமம் கூறுகிறது. ஏனெனில் அவர்களுக்கு மோசே கர்த்தரிடத்திலிருந்து வந்தது தெரியும்.

தாவீது வனாந்தர வெளியில் தன் தகப்பனின் ஆடுகளை மேய்த்தபோது அவன் ஒவ்வொருநாளும் தேவனாகியக் கர்த்தரிடம் பேசி உறவாடியதால் கர்த்தருடைய மகிமை மோசேயின் முகத்தில் பிரகாசித்தது போல தாவீதின் முகத்திலும் காணப்பட்டதோ என்னவோ அவனைக் காணவே சவுல் பயந்தான்.

மோசேயாகட்டும், தாவீதாகட்டும் அவர்கள் மகா பெரிய புருஷர் என்று ஜனங்கள் அவர்களைக் கண்டு பயப்படவில்லை. அவர்களோடு இருந்தவர் மகா பெரியவர் என்று கண்டு பயந்தனர். அன்று மோசேயோ அல்லது தாவீதோ யாரிடமும் தன்னுடைய சாட்சியைப் பகரவோ அல்லது கர்த்தர் என்னோடிருக்கிறார் என்று சொல்லவோ தேவையேயில்லை.  அவர்கள் முகமே கர்த்தர் அவர்களோடிருந்ததை ஜனங்களுக்கு காட்டியது.

நம்முடைய வாழ்க்கை எப்படி?

நான் கிறிஸ்தவன், நான் கிறிஸ்தவன் என்று  சொல்லிக்கொண்டு நம் வாழ்க்கையில் நம்முடைய மனைவிக்கோ அல்லது கணவனுக்கோ துரோகம் செய்வோமானால் என்ன பிரயோஜனம்?

நான் கிறிஸ்தவன் என்று சொல்லிக்கொண்டு உண்மை பேச வேண்டிய வேளையில் பொய் பேசுவோமானால் என்னதான் பிரயோஜனம்?

உன்னுடைய வாழ்க்கையில் இயேசுக் கிறிஸ்துவின் அழகை பிரதிபலிக்க முடியுமானால் நீ யாரையும் கூவியழைத்து சாட்சி சொல்லவேண்டாம்!  அவர்களே உன்னில் கிறிஸ்துவைக் காண்பார்கள்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

1 சாமுவேல்: 18: 7 -9 அந்த ஸ்திரீகள் ஆடிப்பாடுகையில்: சவுல் கொன்றது ஆயிரம், தாவீது கொன்றது பதினாயிரம் என்று முறைமுறையாகப் பாடினார்கள். அந்த வார்த்தை சவுலுக்கு விசனமாயிருந்தது. அவன் மிகுந்த எரிச்சலடைந்து ….

இஸ்ரவேலில் கொண்டாட்டம்! பெண்கள் ஆடல் பாடலுடன் தாவீதின் வெற்றியைக் கொண்டாடினர். பெண்கள் தெருக்களில் கூடி சவுல் கொன்றது ஆயிரம், தாவீது கொன்றது பதினாயிரம் என்று பாடுவதை சற்று மனக்கண்கள் முன்பு கொண்டுவாருங்கள்! எத்தனை களிப்பு! எத்தனை சிரிப்பு! எல்லா திசையிலும் கலகலவென்று சிரிப்பொலி கேட்டது.

பெலிஸ்தருடன் யுத்தம் முடிவடைந்துவிட்டது. எல்லோரும் சந்தோஷமாய்க் களிகூறும் நேரத்தில்  இன்னொரு யுத்தம் ஆரம்பிக்கிறது. இந்த யுத்தம் தான் என்னைப்பொறுத்தவரை பல குடும்பங்களில், நண்பர்கள் மத்தியில், ஏன் நம்முடைய திருச்சபைகளிலும் கூட பெரிய பாதிப்பை உண்டாக்கியிருக்கிறது.  ஒருவரையொருவர் ஒப்பிடுதல் என்ற யுத்தம்!

இங்கு இஸ்ரவேலின் பெண்கள் சவுலையும் தாவீதையும் ஒப்பிட்டு எரிகிற நெருப்பில் எண்ணெய் வார்த்து விட்டனர், அது அடக்க முடியாமல் பற்றி எரிந்து விட்டது! சவுலுக்குள் ஒளிந்திருந்த பொறாமை என்ற அசுரனைப் பற்றி அறியாமல்தான் இந்தப் பெண்கள் அவர்களை ஒப்பிட்டு பாடிவிட்டனர். ஆனால் அந்த அசுரன் தாவீதைக் கொல்லத்துணிவான் என்று கொஞ்சமும் அறியவில்லை.

சில நேரங்களில் இந்தப் பெண்களைப்போல நம்முடைய அறியாமையால்,  ‘அவன் அண்ணன் மாதிரி ஸ்மார்ட்டாக தம்பி இல்லை,  என்ன இருந்தாலும் உன் அக்கா மாதிரி நீ இல்லை ‘ என்று சற்றும் யோசிக்காமல் ஒப்பிட்டு பேசுவது உண்டு அல்லவா!  தாலந்து உள்ள பிள்ளைகளை அவர்கள் கூடப்பிறந்தவர்களோடு ஒப்பிட்டு பேசி எத்தனைக் குடும்பங்களில் பிரச்சனைகள் எழும்புகின்றன!

ஆனால் குடும்பத்தில் மட்டுமல்ல நம்முடைய திருச்சபைகளிலும் இது நடக்கின்றது அல்லவா! ஒரு ஊழியர் போய் மற்ற ஊழியர் பொறுப்பேற்கும்போது நாம் எப்படி பேசுகிறோம்?  அதுவும் பழைய ஊழியர் நமக்கெல்லாம் பிடித்தவராக இருந்தால் நாம் அடுத்தவரைப் பற்றி என்னவெல்லாம் பேசுவோம்?

இஸ்ரவேலிலே பெண்கள்தான்  இந்த ஒப்பிடுதல் விளையாட்டை விளையாடினர் என்பதை மறக்கவேண்டாம். தாவீது இளைஞன், அழகானவன், வீரன், தைரியமானவன், புத்திசாலி இவை போதாதா பெண்களுக்கு! இந்த விளையாட்டு எத்தனைப் பெண்களின் வாழ்க்கையைக் கெடுத்து உள்ளது தெரியுமா? பெற்றக் குழந்தைகளையும், கணவனையும் விட்டு விட்டு, இக்கரைக்கு அக்கரை பச்சை என்று ஒப்பிட்டு மற்றவனோடு ஓடிய எத்தனைக் கதைகளை தினமும் கேட்கிறோம்!

உங்களுக்கு அன்பானர்வகளை மற்றவர்களோடு ஒப்பிடுவதை நிறுத்தி விடுங்கள்! அது ஆபத்தானது!  கர்த்தர் நம்மை யாருடனும் ஒப்பிட்டுப் பார்ப்பதில்லை! அவர் தன்னுடைய ஒவ்வொரு பிள்ளைகளையும் விசேஷித்தவர்களாகக்  காண்கிறார்.

நம் ஒவ்வொருவரிலும் அவருடைய சிருஷ்டிப்பின் அழகு காணப்படுகிறது! ஒருவரை மற்றொருவரோடு ஒப்பிட்டு பேசி கர்த்தருடைய் சிருஷ்டிப்பை குறைகூற வேண்டாம்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

1 சாமுவேல்: 18:6 தாவீது பெலிஸ்தனைக் கொன்று திரும்பிவந்தபின்பு, ஜனங்கள் திரும்ப வரும்போதும், ஸ்திரீகள் இஸ்ரவேலின் சகல பட்டணங்களிலிமிருந்து ஆடல்பாடலுடன் புறப்பட்டு, மேளங்களோடும், கீதவாத்தியங்களோடும், சந்தோஷமாய் ராஜாவாகிய சவுலுக்கு எதிர்கொண்டு வந்தார்கள்.

காலை எழுந்தவுடன் கவலையில்லாமல் பாடும் பறவைகளைக் கேட்டதுண்டா? காற்றினால் அசைவாடும் மரங்களின் ஆடல்பாடலைக் கேட்டதுண்டா? நிம்மதியாகப்புல்வெளியில் மேயும் மாடுகளைப் பார்த்ததுண்டா?  இரவில் பளிச்சென்று மின்னும் நட்சத்திரங்களைக் கண்டதுண்டா? இவை எந்தக் கவலையும் இல்லாமல் எத்தனை சமாதானமாய், சந்தோஷமாய் இருக்கின்றன என்று  நான் அடிக்கடி நினைப்பேன்!

இந்த வசனத்தை வாசிக்கும்போது அப்பொழுது இஸ்ரவேல் மக்கள் எவ்வாறு தங்களுடைய மகிழ்சியை ஆடல் பாடலுடனும், மேள தாளங்களுடனும் வெளிப்படுத்தினர் என்று பார்க்கிறோம். அவர்கள் செங்கடலைக் கடந்து வந்தபோது மிரியாமின் தலைமையில்  ஆடிப்பாடி தங்கள் இரட்சிப்பின் மகிழ்சியை வெளிப்படுத்தியதுபோல, பெலிஸ்தியரிடமிருந்து விடுதலைப் பெற்றதைக் கொண்டாடினர். ஸ்திரீகள் சகல பட்டணங்களிலுமிருந்து புறப்பட்டு ஆடல் பாடலுடன் கொண்டாடியது அந்த தேசத்தின் மக்களிடம் காணப்பட்ட சமாதனத்தையும் சந்தோஷத்தையும் காட்டுகிறது.

சந்தோஷம்?  சமாதானம்,  மகிழ்ச்சி?  ஆடல் பாடல், மேளதாளம்? எனக்கும் இவைக்கும் என்ன சம்பந்தம்?

இன்றைய மாடர்ன் உலகத்தில் பலவிதமானப் பிரச்சனைகளைக் கடந்துவரும் நாம் எங்கே இப்படி சந்தோஷமாக இருக்க முடிகிறது என்று பலரும் எண்ணுவதை என்னால் உணர முடிகிறது. எத்தனை இரவுகள் பலவிதமான மனஅழுத்தங்களோடு செல்கின்றன! இருதயமே வறண்டு கிடக்கும்போது ஆடல் பாடல் எங்கே?

அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் இந்த சந்தோஷமும் சமாதானமும்  பரிசுத்த ஆவியின் கனி என்று கூறுகிறார். நம்முடைய விசுவாசத்தின் நிச்சயமே இந்த சந்தோஷமும், சமாதானமும்தாங்க!  என்னைக் கர்த்தர் தம்முடைய பிள்ளையாக ஏற்றுக் கொண்டார் என்ற விசுவாசத்தின் பலன் தான் அது!

அதுமாத்திரம் அல்ல! சமாதானம் என்பது நாம் விமானத்தில் பயணம் செய்யும்போது  மாலுமியை கண்ணைமூடி நம்புவது போலக் கர்த்தரை முழுதும் நம்பும்போது நம் உள்ளத்தில் வரும் ஒரு அமைதியான உணர்ச்சி தான்!

நம்மை சுற்றி நடக்கும் எந்த சம்பவமும், எந்த வலியும், எந்த வேதனையும் இந்த சந்தோஷத்தையும் சமாதானத்தையும் நம்மைவிட்டு எடுக்க முடியாது!

நம்முடைய சந்தோஷமும், சமாதானமும்  ஒரு நறுமணமாய் நம்மை சுற்றி உள்ளவர்களையும் வந்து அடையும். இது கர்த்தர் தம்முடைய பிள்ளைகளுக்கு அளிக்கும் ஒரு பரிசு!

இன்று வாழ்க்கையின் பாரச் சுமை உன்னை அழுத்திக்கொண்டிருக்கலாம்! அல்லது நீ வேதனையாலும், வலியாலும் நிறைந்து இருக்கலாம்!

கர்த்தராகிய இயேசுக்கிறிஸ்து உனக்கு சந்தோஷத்தையும், சமாதானத்தையும் தருவார்! அவரை நம்பும்போது அவர் நம்மிடம்,

என்னுடைய சமாதானத்தையே உங்களுக்குக் கொடுக்கிறேன், உலகம் கொடுக்கிறபிரகாரம் நான் உங்களுக்குக் கொடுக்கிறதில்லை. உங்கள் இருதயம் கலங்காமலும்,பயப்படாமலும் இருப்பதாக. (யோவான் 14:27) என்கிறார்.

அவரை விசுவாசி! சந்தோஷம் உண்டு! சமாதானமும் உண்டு! இவை கர்த்தர் நமக்குக் கொடுக்கும் பரிசு!

உங்கள் சகோதரி,

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

1 சாமுவேல் 18:5  தாவீது சவுல் தன்னை அனுப்புகிற எவ்விடத்திற்கும்போய், புத்தியாய்க் காரியத்தை நடப்பித்ததினால், சவுல் அவனை யுத்தமனுஷர்மேல் அதிகாரியாக்கினான். அவன் எல்லா ஜனத்தின் கண்களுக்கும், சவுலுடைய ஊழியக்காரரின் கண்களுக்கும்கூடப் பிரியமாயிருந்தான்.

தாவீது கோலியாத்தை வென்றபின், சவுல் ராஜா, புத்திசாலியான தாவீதை தன் வசமாக்கி, அவனை போர்ச்சேவகர்களுக்கு  அதிகாரியாக்கினான் என்று இன்றைய வசனம் கூறூகிறது. தாவீதின் இந்த புதிய பதவி சவுலுக்கு உதவியாக இருந்தது மட்டுமல்ல, இஸ்ரவேலர் யாவரையும் அது பிரியப்படுத்தியது.

இந்த அழகிய வாலிபன் புத்தியாய்க் காரியத்தை நடப்பித்தான்!

புத்திசாலி என்ற வார்த்தை எனக்கு கொஞ்சம் அச்சத்தைக் கொடுக்கும் ஒன்று.  நீ ரொம்ப புத்திசாலி என்று நினைப்போ என்றும், உன் புத்திசாலித்தனத்தை என்னிடம் காட்டாதே என்றும் சிலர் இந்த வார்த்தையை அடிக்கடி உபயோகப்படுத்துவதைக் கேட்டிருக்கிறேன்.

தாவீது தான் செய்த எல்லா காரியத்திலும் புத்தியாய் நடந்து கொண்டான் என்பது நம்முடைய உள்ளங்களில் அச்சடிக்க வேண்டிய ஒரு காரியம். ஏனெனில் அவன் அப்படி  நடந்து கொண்டதால் தான் கர்த்தர் அவனைத் தன் இருதயத்திற்கேற்ற ஒருவன் என்று கூறுகிறார். இஸ்ரவேல் மக்களும் அவனை நேசித்தனர்.

தாவீது எப்படிப்பட்ட புத்திசாலித்தனத்தை தன் செயல்களில் வெளிப்படுத்தினான் என்று நாம் நினைக்கலாம்!

ஒரு வாலிபனைப் பொறுத்தவரை புத்திசாலித்தனம் என்பது தன்னுடைய எதிர்காலத்துக்காக தன்னை ஆயத்தப்படுவதுதான்.  ஒரு நடுத்ததர வயது மனிதனைப் பொறுத்தவரை புத்திசாலித்தனம் என்பது தன் நிகழ்காலத்தைப்பற்றி சிந்திப்பதுதான். ஆனால் தாவீது தன்னுடைய கடந்த கால அனுபவங்களை மறந்து போகாமல், அவற்றின் அடிப்படையில் தன்னுடைய நிகழ்கால செயல்களை வெற்றிகரமாக செய்து, தனக்கான ஒரு நல்ல எதிர்காலத்தை அமைத்துக்கொண்டான்.

தாவீதின் வாழ்க்கையில் அவன் நடந்து கொண்டவிதத்திலும், அவனுடைய எல்லா செயல்களிலும் தேவன் அருளிய ஞானம் வெளிப்பட்டது! அதை சவுல் கண்டான்! இஸ்ரவேல் மக்கள் கண்டனர்!

இன்று உன் வாழ்க்கை எப்படி? கிறிஸ்துவுக்குள்ளான அனுபவங்கள் உன்னை புத்திசாலியாக்கியிருக்கின்றனவா? உன்னுடைய எல்லா செயல்களிலும் நீ கர்த்தருடைய பிள்ளை என்று தெரிகிறதா?  உன்னை சுற்றிலும் உள்ளவர்கள் உன்னை நீ ரொம்ப புத்திசாலி என ஏளனப்படுத்தின்றனரா? அல்லது நீ நடந்து கொள்ளும் விதத்தைப் பார்த்து உன்னிடம் கர்த்தருடைய ஞானம் உள்ளதென்று புரிந்துகொள்கின்றனறரா?

புத்திசாலியாய் நடந்துகொள்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

1 சாமுவேல் 17:45: அதற்குத் தாவீது பெலிஸ்தனை நோக்கி: நீ பட்டயத்தோடும்  ஈட்டியோடும் கேடகத்தோடும் என்னிடத்தில் வருகிறாய். நானோ நீ நிந்தித்த இஸ்ரவேலுடைய இராணுவங்களின் தேவனாகிய சேனைகளுடைய கர்த்தரின் நாமத்தினாலே உன்னிடத்தில் வருகிறேன்.  

இன்றைய  வசனம் நமக்குத் தெளிவாக கோலியாத் எப்படி யுத்ததுக்குத் தயாராக வந்தான் என்று காட்டுகிறது. இஸ்ரவேல் தேசத்திற்கு சென்றபோது தாவீதும் கோலியாத்தும் யுத்தம் செய்த இடத்திற்குப் போயிருந்தோம். தாவீது தன் சிறியக் கரங்களில் கவணையும், கற்களையும் ஏந்தி கோலியாத்துக்கு எதிராக வந்தக் காட்சி என் மனக்கண்களில் தெரிந்தது.

ஒரு மலையின் மேலிருந்து இறங்கிவந்து பெலிஸ்தியர் தினமும் இஸ்ரவேலரை யுத்தத்துக்கு வரும்படி கூவி அழைத்தனர். கோலியாத்திடம்  பட்டயம், ஈட்டி, கேடகம் எல்லாம் இருந்தது. இஸ்ரவேலரை யுத்தத்தில் ஊதித்தள்ள பெலிஸ்தியர் துடித்துக்கொண்டிருந்தனர்.

திடீரென்று எங்கோ ஒரு நிழலிலிருந்து சிறுவனாகியத் தாவீது வெளிப்பட்டதும் கோலியாத்துக்கு எரிச்சல் வந்துவிட்டது.  என்ன தைரியம் ஒரு சிறுவனைப்பிடித்து என்னிடத்தில் யுத்தத்துக்கு அனுப்பவற்கு, என்னைப் பார்த்தால் என்ன அவ்வளவு கேவலமாகத் தோன்றுகிறதா என்றுதான் எண்ணியிருப்பான். அவன் கையில் பட்டயமும் இல்லை, ஈட்டியும் இல்லை, கேடகமும் இல்லை. கோலியாத்தின் கண்களுக்கு பறவைகளை வேட்டையாட உபயோகப்படுத்தும் கவணும், கற்களும்தான் தெரிந்தன.

ஆனால் கோலியாத் அங்கே செய்த தவறு அவன் தாவீதின் வார்த்தைகளுக்கு செவி சாய்க்காததுதான். தாவீது உரத்த சத்தமாய் உயரமான கோலியாத்தின் காதுகளில் விழுமாறு தான் தனியாக யுத்தத்துக்கு வரவில்லை என்று தெரியப்படுத்தினான். உண்மையில் அங்கே அவன் சேனைகளின் கர்த்தருடைய நாமத்தினாலே அவருடைய சேவையை செய்யவே வந்ததாகக் கூறுகிறான்.

நம்முடைய எதிரி பட்டயமும் ஈட்டியும் எடுத்துக்கொண்டு நம்மை எதிர் கொள்ளும்போது அவன் நம்மை சாய்த்து விடுவானோ என்று பயந்து விடுகிறோம்.  நாம் இயேசு கிறிஸ்துவின் இரத்தத்தினாலே மீட்கப்பட்டவர்கள் என்பதையும், அவருடைய நாமத்தைத் தரித்தவர்கள் என்பதையும் மறந்தே போகிறோம்.

ஆனால் தாவீதைப் பாருங்கள்! தான் யாருடைய நாமத்தைத் தரித்தவன் என்று மறந்தே போகவில்லை! தன்னுடைய பெலத்தால் எதிரியை முறியடிக்க முடியாது என்று அவனுக்கு நன்றாகத் தெரியும்! ஆனால் சேனைகளின் கர்த்தர் அவனோடு இருக்கும்போது அவனால் கோலியாத்தை முறியடிக்க முடியும் என்று விசுவாசித்தான்.

என் வாழ்க்கையின் போராட்டத்தில் நான் தனித்து நிற்கிறேன், எனக்கு போராட இனி பெலனில்லை, கோலியாத்தைப் போலக் காணும் இந்தப் பெரிய பிரச்சனைகள் என்னை தோற்க்கடித்து விடுமோ என்று அஞ்சுகிறாயா? தாவீதைப்பார்! சேனைகளின் கர்த்தர் உன்னோடு இருந்து உனக்கும் வெற்றியளிப்பார்!

விசுவாசி! சோர்ந்துவிடாதே!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்