2 சாமுவேல் 11: 25 அப்பொழுது தாவீது அந்த ஆளை நோக்கி: நீ யோவாபினிடத்தில் போய் இந்தக் காரியத்தைப்பற்றி விசாரப்படவேண்டாம்….. நீ யுத்தத்தை பலக்கப்பண்ணி, பட்டணத்தை இடித்துப்போடு என்று அவனுக்குத் திடஞ்சொல் என்றான்.

வேதத்தில் நாம் படிக்கிற சில அதிர்ச்சியான சம்பவங்களில் ஒன்றுதான் நாம் படித்துக்கொண்டிருக்கிற உரியாவின் கதையும்.  நாம் தாவீது, பத்சேபாள், உரியாவின் சரித்திரத்தைத் தொடரும்போது, தாவீது யுத்தத்திலிருந்து செய்தி கொண்டுவந்த ஆளிடம்   தன்னுடைய  ஆர்மி ஜெனெரல் யோவாபிடம் கூறும்படி சொல்லிய வார்த்தைகள் அவனுடைய இரக்கமற்ற தன்மையைக் காட்டுகிறது.

அந்த ஆள் யுத்தத்தைப்பற்றி சொல்லிய அனைத்தையும், ஏத்தியனான  உரியா வெட்டுண்டு செத்தான் என்ற செய்தியையும் கேட்ட தாவீது,  சேனையின் தலைவனான யோவாப் யுத்தத்தைக்குறித்து வருத்தப்பட வேண்டாம் என்று சொல்லியனுப்புகிறான். அதுமட்டுமல்ல உரியாவின் மரணத்தை ஒரு  போரில் ஏற்ப்பட்ட சாதாரண  மரணம் போல காண்பிப்பதற்காக, போரில்  பட்டயம் ஒருவேளை ஒருவனையும், ஒருவேளை மற்றொருவனையும் பட்சிக்கும் என்று சொல்கிறான்.

இந்த இரக்கமற்ற வார்த்தைகளை நாம் சிந்திக்கும்போது, எபிரேய மொழி இந்த வார்த்தைகளை சிங்கம் தன் இரையை விழுங்குவதற்கு சமமான வார்த்தையால்  விளக்குகிறது. இத்தனை கொடுமையான வார்த்தைகளைத் தான் தாவீது உபயோகப்படுத்துகிறான். அவன் இருதயம் கல்லாகி விட்டது போலும்!

தன்னைப்பற்றியும், தன்னுடைய குடும்பத்தையும் பற்றி சிந்திக்காமல், கர்த்தருக்காகவும், ராஜாக்காகவும், தன்னுடன் போரில் உள்ள சக ஊழியருக்காகவும் தன்னை ஒப்படைத்திருந்த ஒரு உத்தம ஊழியனுக்கு கிடைத்த பரிசு இதுதான். தாவீது பேசுவதைப் பார்த்தால் ஏதோ உரியா போய் தவறான இடத்தில், தவறான வேளையில் நின்றுவிட்டதால் வெட்டுப்பட்டது போல அல்லவா உள்ளது!

அசுத்த ஆவியால் அலைக்கப்பட்ட சவுலை இளகிய மனதோடு தன்னுடைய இசை திறமையால் அமைதிப்படுத்திய அந்த தாவீதா இப்பொழுது ஒரு கொலையை இரக்கமேயில்லாமல் சாதாரண மரணம் போல வர்ணிக்கிறான்! இந்தக் கொலையைப்பற்றி அவன் உள்ளம் சிறிது கூட கலங்கவே இல்லை!

தமிழில் சுரணையற்ற என்ற வார்த்தையை கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா? நமக்கு ஏதாவது அடி பட்டால் அந்த இடத்தில் தோல்  தடித்து சுரணையில்லாமல் இருக்கும். நம்முடைய  எலும்பை பாதுகாக்க தோல் தடித்து விடும். சில நேரங்களில் நம்முடைய  காயப்பட்ட இதயம் கூட இப்படி சுரணையில்லாமல் போய்விடுகிறது. அப்படித்தான் தாவீதுக்கும் ஆகிவிட்டது. ஆனால் இந்த நிலமை எவ்வளவு ஆபத்தானது தெரியுமா!

இதை எப்படி குணப்படுத்துவது?

எசேக்கியேல்: 36:26 உங்களுக்கு நவமான இருதயத்தைக் கொடுத்து, உங்கள் உள்ளத்திலே புதிதான ஆவியைக் கட்டளையிட்டு, கல்லான இருதயத்தை உங்கள் மாம்சத்திலிருந்து எடுத்துப் போட்டு, சதையான இருதயத்தை உங்களுக்குக் கொடுப்பேன்.

இதைக் குணப்படுத்தும் ஒரே வைத்தியர் நம்முடைய தேவனாகிய கர்த்தர் மட்டுமே!   சுரணையற்ற, இரக்கமற்ற இருதயத்தை மாற்ற கர்த்தர் உன்னை அழைக்கிறார். உன்னுடைய உள்ளத்தில் ஏற்பட்ட காயம் உன்னை கசப்பாக்கி, சுரணையற்று போக செய்திருக்கலாம். கர்த்தராகிய இயேசு உன் காயத்தை ஆற்றி, உன் கடினமான இருதயத்தை எடுத்துப்போடு மென்மையான இருதயத்தைத் தருவார். கர்த்தரை நோக்கி ஜெபிப்போமா!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல் 11:16  அப்படியே யோவாப் அந்தப்பட்டணத்தைச் சூழக் காவல்போட்டிருக்கையில் பராக்கிரமசாலிகள் இருக்கிறார்கள் என்று தான் அறிந்த இடத்தில் உரியாவை நிறுத்தினான்.

தமிழில் ஒரு பழமொழி உண்டு அல்லவா? உன் நண்பனைக் காட்டு உன்னைப்பற்றி சொல்லுகிறேன் என்று. நம்முடைய நட்பை வைத்து நாம் எப்படிப்பட்டவர்கள் என்று உலகம் கணித்து விடும். ஒரு நல்ல நட்பு கிடைப்பது அரிது தானே!

இன்றைய வேதாகம வசனம் எனக்கு தாவீது கொண்டிருந்த நட்பைத்தான் சிந்திக்க வைத்தது.

1 சாமுவேல் 18:1 ல் ஒரு நல்ல நட்புக்கு அடையாளமாக தாவீதும், சவுலின் குமாரனாகிய யோனத்தானும் விளங்கினர். அவர்களுடைய நோக்கம் ஒன்றாயிருந்தது. அவர்கள் இருவரும் ஒரே அணியை சேர்ந்தவர்கள் போல இருந்தனர். பரலோகத் தகப்பனின் அணியை சேர்ந்தவர்கள்! யோனத்தான் தாவீதை தன்னை நேசிப்பதைப் போல நேசித்தான்.

யோனத்தானுக்குத் தெரியும் தாவீது தான் கர்த்தரால் தெரிந்து கொள்ளப்பட்ட, சாமுவேலால் அபிஷேகம் பண்ணப்பட்ட அடுத்த ராஜா என்று. ராஜகுமாரனான அவனுக்கு சிறிது கூட பொறாமை இல்லை! இப்படிப்பட்ட நட்பை பார்த்தது உண்டா! இன்றைய வாலிபர் மத்தியில் ஒருவரை விட ஒருவர் நல்ல மார்க்குகள் வாங்கி விட்டாலோ அல்லது நல்ல வேலை கிடைத்து விட்டாலோ எவ்வளவு பொறாமை வருகிறது!

யோனத்தான் ஒரு நல்ல போர் வீரனும்கூட. தாவீது நிச்சயமாக அவனைத்தான் தன் சேனையின் தளபதியாக வைத்திருப்பான். அவன் இந்த யோவாபை விட ஒரு சிறந்த தளபதியாக இருந்திருப்பான்.அதுமட்டுமல்ல அவன் தாவீதிடம் நேரிடையாக பேசுபவன். இப்படி உரியாவை போர்க்களத்தில் கொலை செய்ய நிச்சயமாக சம்மதித்திருக்கமாட்டான்.

ஆனால் ஒரு யுத்தத்தில் யோனத்தான் உயிரிழந்தான். யோனத்தான் மரித்தது இஸ்ரவேலுக்கு மட்டும் அல்ல, தாவீதுக்கும் பேரிழப்பு.

யோனத்தான் மரித்தபின்பு தாவீதுக்கு நல்ல நட்பு கிடைக்கவேயில்லை. யோவாபைப் போன்ற நண்பர்கள் பதவிக்காக அலைந்து கொண்டிருந்தனர். யோவாபைப் போன்றவர்கள் ராஜாவிடம் இது தவறு என்று சொல்லாமல் இரத்தக்கறையை சுமப்பவர்கள்.  ஒரு நல்ல நண்பனாக தாவீதுக்கு அறிவுறை சொல்லியிருக்கலாம் ஆனால் யோவாப் அப்படி செய்யாமல் உரியாவின் கொலையில் தாவீதுக்கு எவ்வளவு பங்கு இருந்ததோ அவ்வளவு பங்கு பெற்றவன்.

இது நம் ஒவ்வொருவருடைய நண்பர்களையும் பற்றி சிந்திக்க வைக்கும் நேரம்! நாம் நண்பர்களை தெரிந்தெடுக்கும்போது நம்முடைய பெயருக்கு பின்னால் வரும் நல்லவன் கெட்டவன் என்ற பெயரையும் தேர்ந்தெடுக்கிறோம்.

இன்று உங்களுடைய நட்பு யாருடன் இருக்கிறது?  உங்களை நல்ல வழியில் நடத்தும் நண்பர்களா அல்லது நீங்கள் தவறு செய்யும்போது கைகோர்ப்பவர்களா?

தாவீது தன்னுடைய வாழ்நாளில் அநேக நேரங்கள் யோனத்தானை நினைத்து கர்த்தருக்கு நன்றி சொன்னதுபோல நமக்கும் நல்ல நண்பர்கள் உள்ளனரா? இல்லாவிட்டால் கர்த்தர் நல்ல ஆவிக்குரிய நண்பர்களைக் கொடுக்குமாறு ஜெபியுங்கள்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல்: 11: 17 பட்டணத்து மனுஷர் புறபட்டு வந்து யோவாப்போடே யுத்தம்பண்ணுகையில், தாவீதின் சேவகராகிய ஜனத்தில் சிலர் பட்டார்கள். ஏத்தியனாகிய உரியாவும் செத்தான்.

இமாலய மலையில் மலையில் அமைந்துள்ள தரம்சாலா என்ற பட்டணத்துக்கு சென்றபோது உய்ரமான ஒரு மலைக்கு சென்றோம். ஒருபக்கத்தில் அழகிய லேக் இருக்கும் அந்த மலையின் அடுத்தபகுதி கண்கொள்ளாத பள்ளத்தாக்கு. மேலிருந்து பார்க்கும்போது ஆங்காங்கே காணப்பட்ட வீடுகள் பொம்மை வீடுகள் போல இருந்தன.  அங்கே தென்பட்ட ஒரு நீர்வீழ்ச்சி ஏதோ வெள்ளைக் கோடு போட்ட மாதிரி இருந்தது.  சிறு உருவங்கள் அசைவதுபோல் காணப்பட்டவையெல்லாம் பெரியபலத்த மாடுகள் என்பது புரிந்தது. உயரத்திலிருந்து பார்க்கும்போது  ஒரு காட்சி எத்தனை வித்தியாசமாகத் தெரிகிறது,  நம்முடைய வாழ்க்கையை நாம் உயரத்திலிருந்து கர்த்தர் பார்ப்பது போல பார்த்தால் எப்படியிருக்கும் என்று அடிக்கடி யோசிப்பேன்.

அன்னை தெரெசா அவர்கள், நம்முடைய இந்த பூலோக வாழ்க்கையை பரலோகத்திலிருந்து பார்த்தால், ஒருநாள் ஒரு கேவலமான பயணிகள் விடுதியில் நடக்கும் காட்சி போலத்தான் இருக்கும் என்று கூறியிருக்கிறார். நாம் ஒரு பயணிகள்! இந்த உலகம் நமக்கு சொந்தம் என்று போராடுகிறோமே அது வெறும் விடுதி! அதுவும் கேவலமான விடுதி! இதற்குதான் இத்தனை போட்டியும் பொறாமையும்!

எத்தனை உண்மை அது!

போர்க்களத்தில் தனித்து தள்ளப்பட்டு வெட்டுண்டு மரித்த உரியாவை நினைக்கும்போது, தனிமையிலே இப்படிப்பட்ட வேதனைகளை அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும் கர்த்தருடைய பிள்ளைகளுக்காக ஜெபிக்கத் தோன்றியது. அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் ரோமர் 8:18ல்

ஆதலால் இக்காலத்துப் பாடுகள் இனி நம்மிடத்தில் வெளிப்படும் மகிமைக்கு ஒப்பிடத்தக்கவைகள் அல்லவென்று எண்ணுகிறேன்.

என்று எழுதுகிறார். இப்படிப்பட்ட வேதனைகளைக் கடந்து வந்த ஒருவர் , கர்த்தர் நம்முடைய கண்களை கண்ணீரால் கழுவி நாம் மறைந்திருக்கும் கண்ணீர் இல்லாத மகிமையின் தேசத்தைக் காண செய்வார் என்று எழுதியிருக்கிறார்.

ஆம்! இதுதானே கர்த்தர் வெளிப்படுத்தின விசேஷத்தில் (21:4) நமக்குக் கொடுத்திருக்கிற வாக்குத்தத்தம்.

அவர்களுடைய கண்ணீர் யாவையும் தேவன் துடைப்பார்….

இந்த வாரம் நான் உரியாவின் வாழ்க்கையைப் பற்றி படிக்கும்போது அவனுடைய இளம் பிராயத்தில் அவன் கர்த்தர்மேல் கொண்டிருந்த உறுதியான விசுவாசமும், அவனுடைய ஒழுக்கமான வாழ்க்கையும் எனக்கு எங்கள் தோட்டத்தில் வளரும் காபியைத்தான் ஞாபகப்படுத்தியது. அந்த செடி வளரும்போது அதில் எந்த நறுமணமும் கிடையாது, அதின் பழங்கள் கொத்துக்  கொத்தாய்த் தொங்கும்போதும் அதில் மணம் கிடையாது. ஆனால் அந்தகொட்டைகளை எடுத்து வறுக்கும்போதுதான் அதின் திவ்யமான நறு மணம் நம்மை மயக்கும்.

பரலோகத்திலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த தேவனாகிய கர்த்தர்,  ஏத்தியனான உரியா தேவனுக்கு முதலிடம் கொடுத்ததால் தனியே தள்ளப்பட்டு மும்முரமான போர்க்களத்தில் வெட்டுண்டு  சாய்ந்தபோது, அவன் வாழ்க்கையை நறுமணம் வீசிய  ஒரு சுகந்த வாசனையாகக் கண்டார்.

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல்: 11:15  அந்த நிருபத்திலே: மும்முரமாய்  நடக்கிற போர்முகத்திலே நீங்கள் உரியாவை நிறுத்தி, அவன் வெட்டுண்டு சாகும்படிக்கு அவனைவிட்டுப் பின்வாங்குங்கள் என்று எழுதியிருந்தான்.

எனக்கு மிகப்பிடித்த ஒரு ஆங்கில மாத இதழ் உண்டு. முப்பத்தைந்து  வருடங்களுக்கு முன்பு நான் ஆந்திராவில் இருந்தபோது யாரிடமாவது சொல்லியனுப்பி சென்னையிலிருந்து இந்த இதழை வாங்குவேன். அதிலிருந்து சமையல் குறிப்புகள் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தாலும், அதில் அந்தக்காலம் முதல் இந்தக்காலம் வரை காட்டப்படுகிற வாழ்க்கையே வேறு. ஒரு உயர்ந்த வாழ்க்கையை வரையறுத்துக் காட்டும் மாத இதழ்.

அப்படிப்பட்ட இதழில் காட்டப்படும் வாழ்க்கையைப் போலத்தான் ஆரம்பித்தது பத்சேபாளின் வாழ்க்கையும். ராஜாவின் மிகச்சிறந்த வீரர் பட்டியலில் இடம்பெற்ற ஒரு மாபெரும் வீரனோடுதான் அவளுடைய திருமணம் நடந்தது. பத்சேபாளும் சாதாரண குடும்பத்தை சேர்ந்தவள் அல்ல. அவள் ராஜாவுக்கு அறிவுறை கொடுக்கும் ஒரு பெரியவரின் பேத்தி. அந்த வருடத்தில் எல்லோராலும் பேசப்பட்ட திருமணமாய் கூட இருந்திருக்கலாம்.

ஆனால் என்ன பரிதாபம்! உரியாவும், பத்சேபாளும் தங்கள் திருமண வாழ்க்கையை ஆரம்பித்து, அவர்களுக்கு ஒரு குழந்தை பிறக்குமுன்னரே உரியாவும், பத்சேபாளும் அக்கினிக்குள் தள்ளப்பட்டனர்.

உரியா ஒரு கொள்கைவாதி, கர்த்தராகிய தேவனுக்கும் அவருடைய உடன்படிக்கை பெட்டிக்கும் முதலிடம் கொடுத்தவன், ராஜாவின் எந்த தந்திர வார்த்தைகளும், மாயாஜாலமும் அவனைத் தன் முடிவை மாற்ற செய்ய முடியவில்லை என்று பார்த்தோம். அவன் வேறு மதத்திலிருந்து மனம் மாறியவனாயிருந்தாலும் தேவனையும், ராஜாவையும், தன்னுடன் இருந்த சக சேவகரையும் அதிகமாக நேசித்தவன் என்று பார்த்தோம்.

ஆனால் இன்றைய வசனம் கூறுகிறது அப்படிப்பட்ட ஒரு விசுவாசி மும்முரமாய் நடக்கிற போரிலே வெட்டுண்டு சாகும்படி மற்றவர்கள் பின்வாங்கி அவன் மட்டும் தள்ளப்படுவதைப் பார்க்கிறோம். உரியாவைப்போன்ற விசுவாசிக்கு வந்த பரீட்சையைப்பாருங்கள்!

ஒரு கேள்வி உங்களிடம் கேட்கிறேன்!

உங்களுக்கு இந்த அனுபவம் உண்டா? எல்லோரும் பின்வாங்கி உங்களை மட்டும் வேதனை என்ற போர்க்களத்தில்  தனியாக விட்டதுண்டா? உங்கள் பலருடைய வாழ்க்கையில் இப்படி நடக்கிரது என்று எனக்குத் தெரியும்.சிலருக்கு பணப்போராட்டம்! சிலருக்கு கேன்ஸர் போராட்டம்! சிலருக்கு தோல்வியடைந்த திருமணம்!  உரியாவைப்போல உங்களில் பலரும் இந்த யுத்தக்களத்தில் தனித்து நிற்கிறீர்கள் அல்லவா? எத்தனை போராட்டம்? உங்களை சுற்றி எத்தனை எதிரிகள்! ஆனால் உதவி செய்ய யாருமே இல்லை என்று புலம்புகிறீர்கள் அல்லவா!

ஏசாயா 53 ல் மேசியாவும் நமக்காக இப்படியாக அடிக்கப்படுவதைப் பார்க்கிறோம்! அவர் தனித்துதான் இந்த யுத்தத்தில் தள்ளப்பட்டார். தனிமையில் எல்லாவற்றையும் அனுபவித்தார். ஆனால் அந்த இம்மானுவேல் நம்மோடு இன்று இருக்கிறார். கலங்க வேண்டாம்! நீ தனித்து இல்லை! உன்னைத் தாங்கி சுமக்கும் கர்த்தர் உன்னோடு இருக்கிறார்!

நான் சிறுவயதில் சாத்ராக், மேஷாக், ஆபேத்நேகோ என்ற மூவரின் கதையையும் கேட்டபோது (தானி 3:25), என் கண்கள் விரிந்தன! அவர்களோடு நான்காவதாக கர்த்தர் இருந்தார்.

புயலடிக்கும் உன் வாழ்க்கையில் கிறிஸ்து கூட இருப்பானால் உனக்கு பயமே வேண்டாம்! அவரை நம்பு!! அவர் உன்னோடு இருப்பேன் என்று வாக்களித்ததை விசுவாசி! அவர் உன் கரம் பற்றி நடத்துவார்! உனக்கு வெற்றியளிப்பார்!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்

2 சாமுவேல்: 11:15  அந்த நிருபத்திலே: மும்முரமாய்  நடக்கிற போர்முகத்திலே நீங்கள் உரியாவை நிறுத்தி, அவன் வெட்டுண்டு சாகும்படிக்கு அவனைவிட்டுப் பின்வாங்குங்கள் என்று எழுதியிருந்தான்.

தாவீதின் நகரமாகிய எருசலேமில் சூரியன் அஸ்தமித்துவிட்டது. ராஜாவாகிய தாவீது தன்னுடைய படுக்கை அறையில் தூக்கமில்லாமல் புரளுகிறான். அவன் மனது படபடத்தது. அவன் பெரிய சிக்கலில் மாட்டிக் கொண்டிருக்கிறான். அதிலிருந்து எப்படி வெளியே வருவது என்றேத் தெரியவில்லை. அவன் எல்லாமே சுலபமாக முடிந்துவிடும் என்று தவறாக எண்ணி தன்னை இச்சைக்குட்படுத்தி விட்டான். இப்பொழுது அது மலை போன்ற பிரச்சனை ஆகிவிட்டது.

உரியா தாவீதுக்கு அசைக்க முடியாத சாலைத்தடை போல ஆகிவிட்டான். இபொழுது தாவீது உடனடியாக எதையாவது செய்ய வேண்டும். உரியா நாளைக் காலை யுத்தகளத்துக்கு திரும்புமுன் ஏதாவதுஅவசரமாய்  செய்ய வேண்டும்.

ஒரு நிமிஷம்! நீங்களும் நானும் தாவீதின் இடத்தில் இருந்திருந்தால் என்ன செய்திருப்போம்?  நம்முடைய சேனையின் தளபதிக்கு தாவீதைப் போல ஒரு கடிதம் எழுதியிருந்தால் நாம் எப்படிப்பட்ட மனநிலையில் இருந்திருப்போம்?   மும்முரமாய்  நடக்கிற போர்முகத்திலே நீங்கள் உரியாவை நிறுத்தி, அவன் வெட்டுண்டு சாகும்படிக்கு அவனைவிட்டுப் பின்வாங்குங்கள் என்று எழுதும்போது தாவீதின் மனநிலை எப்படியிருந்திருக்கும்?

கர்த்தர் என் மேய்ப்பராயிருக்கிறார் நான் தாழ்ச்சியடையேன். அவர் என்னைப் புல்லுள்ள இடங்களில் மேய்த்து, அமர்ந்த தண்ணீர்கள் அண்டையில் என்னைக் கொண்டுபோய் விடுகிறார் ( சங்:23:1)

என்று எழுதிய அதே தாவீது அவன் வெட்டுண்டு சாகும்படிக்கு அவனைவிட்டுப் பின்வாங்குங்கள் என்று எழுதுவது ஆச்சரியமாயிருக்கிறது.

இந்தப்பகுதியை வாசித்தபோது இரண்டு முக்கியமான காரியங்கள் எனக்கு கண்களில் பட்டன.

இப்படியிருக்க தன்னை நிற்கிறனென்று எண்ணுகிறவன் விழாதபடிக்கு எச்சரிக்கையாயிருக்கக்கடவன்  ( 1 கொரி:10:12)

எப்படியிருந்த தாவீது எப்படி வீழ்ந்து போய்விட்டான் என்று பாருங்கள்! கர்த்தருடைய இருதயத்திற்கேற்ற ஒருவன், கர்த்தரால் தெரிந்து கொள்ளப்பட்டவன், வழிநடத்தப்பட்டவன், இப்பொழுது தன்னுடைய ஆவிக்குரிய வாழ்க்கையின் தரைமட்டத்துக்கு வந்துவிட்டான்..

இன்னொரு முக்கியமான காரியம் தாவீதின் வாழ்க்கையில் நாழடைவில் ஏற்பட்ட மாறுதல். பதவியும், பணமும், புகழும், பெரிய சம்பத்தும், வெற்றிகளும் வந்தடைந்தவுடன், அவன் தேவனுடைய வழிநடத்துதலை விட்டுவிட்டு, தன்னைத்தானே வழிநடத்த ஆரம்பித்துவிட்டான். தன்னுடைய வாழ்வின் பிரச்சனைகளுக்குத் தானே முடிவு தேட ஆரம்பித்து விட்டான். நாம்கூட சிலநேரம் நாமே சாதித்துவிடலாம் என்று நினைத்து முடிவு செய்வதில்லையா அப்படித்தான்!

ஒருகாலத்தில் கர்த்தரிடம் எல்லாவற்றையும் விசாரித்த அவன், இன்று யோவாபைத் தேடுகிறான்.

தன்னுடைய வாழ்வில் நடந்த இந்த சம்பவத்தை ஒருகாலத்தில் தாவீது திரும்பி பார்த்திருப்பான் அல்லவா? அவனுக்கே ஆச்சரியமாயிருந்திருக்கும் அவன் எவ்வாறு இவ்வளவு கேவலமாய் நடந்து கொண்டான் என்று!

அவன் நிற்கிறேன் என்று நினைத்தபோது கீழே விழுந்தான்! அவன் தனக்கு எல்லாம் இருக்கிறது என்று நினைத்தபோது அவனுக்கு ஒன்றுமேயில்லை!

இவை நம் வாழ்வுக்கு ஒரு பாடம் அல்லவா? இன்று நாம் நிற்கிறோம் என்று நினைத்து விழுந்து விடாமல் இருக்க ஜெபிப்போமா!

உங்கள் சகோதரி

பிரேமா சுந்தர் ராஜ்